Notatki z podziemia

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „Notatki z podziemia” Fiodora Dostojewskiego to głęboka eksploracja ludzkiej natury, wyobcowania i tematów egzystencjalnych. Czytelnicy chwalą jego psychologiczną głębię i znaczenie dla współczesnych zmagań emocjonalnych, podczas gdy niektórzy uważają narrację za trudną i mniej relatywną, szczególnie w drugiej części.

⬤ Głęboka, wnikliwa eksploracja ludzkiej psychologii i tematów egzystencjalnych.
⬤ Wciągająca i zrozumiała dla tych, którzy zmagają się z poczuciem wyobcowania i niezadowolenia.
⬤ Pierwsza część jest szczególnie chwalona za błyskotliwość i zdolność do prowokowania do myślenia.
⬤ Unikalny styl narracji Dostojewskiego i żywy portret postaci są podkreślane jako imponujące.
⬤ Odnosi się do współczesnych kwestii społecznych, szczególnie w kontekście mediów społecznościowych i samotności.

⬤ Druga część jest uważana za mniej relatywną i trudniejszą w odbiorze, szczególnie dla współczesnych czytelników.
⬤ Niektórzy uważają, że styl narracji, charakteryzujący się długimi tyradami i introspekcjami, jest nużący lub przytłaczający.
⬤ Kilku recenzentów wyraziło trudności z zapamiętaniem szczegółów po zakończeniu, wskazując na brak wpływu.
⬤ Mizantropijne poglądy głównego bohatera mogą nie trafić do wszystkich czytelników, przez co książka może sprawiać wrażenie zwykłego narzekania, a nie sensownej narracji.

(na podstawie 422 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Notes from Underground

Zawartość książki:

Jedno z najgłębszych i najbardziej niepokojących dzieł literatury współczesnej, Notatki z podziemia (opublikowane po raz pierwszy w 1864 roku) pozostaje kulturowym i literackim przełomem.

Na tych stronach Dostojewski bezlitośnie bada mroczne, tajemnicze głębiny ludzkiego serca. Człowiek Podziemia, tak przerażająco przedstawiony tutaj, stał się archetypiczną postacią - odrażającą i proroczą - we współczesnej kulturze.

To nowe, żywe tłumaczenie autorstwa Borisa Jakima jest wierniejsze rosyjskiemu oryginałowi Dostojewskiego niż jakiekolwiek wcześniejsze tłumaczenie; zachowuje szorstki, żywy język podkreślający "trzewny eksperymentalizm", który uczynił zarówno książkę, jak i jej bohatera przełomowymi i kultowymi.