Wspomnienia egotysty

Opinie czytelników

Recenzenci wyrażają duże zadowolenie z książki Stendhala „Memoirs of an Egotist”, podkreślając jej nowoczesność, wciągający styl narracji i dowcip autora. Autobiograficzny charakter zapewnia świeżą perspektywę i wiarygodność, pomimo niedokończenia. Dzieło jest polecane ze względu na niezapomniane postacie i humorystyczną narrację.

Szybka dostawa, nowoczesny styl pisania, wciągająca i dowcipna narracja, wnikliwe opisy postaci, powiązane tematy, humorystyczne przerywniki i unikalne podejście autobiograficzne.

Książka pozostaje niedokończona, co może być postrzegane jako brak zakończenia lub głębi w niektórych aspektach.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Memoirs of an Egotist

Zawartość książki:

Niniejsza książka zawiera wspomnienia Stendahla lub, jak sam mówi, "pogawędki o jego życiu prywatnym" w latach 1821-1830. Między tymi datami przeniósł się do Paryża i tutaj spogląda wstecz na swoje życie jako ekscentryczny kawaler.

"Oprócz jasnowidzącego Beyle'a, sardonicznego analityka paryskiego towarzystwa salonowego i świadomego kultywatora dowcipu, wyłania się tutaj Beyle zrozpaczony kochanek, entuzjasta Szekspira, którego romantyczne uczucia zawsze biegły równolegle z jego osiemnastowieczną logiką". Marie-Henri Beyle - lepiej znany pod pseudonimem Stendhal - urodził się w Grenoble we Francji w 1783 roku. Pisarstwem zajął się po ostatecznej klęsce Napoleona w 1815 roku, a do jego najważniejszych dzieł należą A Life of Rossini (1824), A Life of Napoleon (1929) i The Red and the Black opublikowane w 1830 roku.

Wiele dzieł zostało opublikowanych pośmiertnie, w tym Lamiel (1889), Memoirs of an Egotist (1892) i Lucien Leuwen (1894). Stendhal jest obecnie uważany za jednego z najwcześniejszych i czołowych praktyków realizmu literackiego.