Sto wierszy Kabira

Opinie czytelników

Książka „Poems of Love and Devotion” zawiera piękną i czułą poezję Kabira, znaną z duchowej głębi i przystępności. Podczas gdy wielu użytkowników chwali treść i tłumaczenia, zwłaszcza te autorstwa Tagore, istnieją poważne skargi dotyczące jakości niektórych wydań, zwłaszcza wersji Kindle.

⬤ Głęboka i piękna poezja, która rezonuje z duchowymi i uniwersalnymi tematami.
⬤ Dobrze przetłumaczone wersje, które są łatwe do przeczytania i zrozumienia.
⬤ Oferuje zarówno oryginalne wersety, jak i angielskie tłumaczenia, zwiększając wrażenia z czytania.
⬤ Wielu czytelników uważa tę kolekcję za inspirującą i wzruszającą.

⬤ Słaba jakość niektórych wydań, zwłaszcza wersji Kindle, która jest opisywana jako nieczytelna i o niskiej rozdzielczości.
⬤ Niektóre wydania fizyczne są krytykowane za oprawę i prezentację, przypominające nieprofesjonalne kserokopie.
⬤ Rozczarowanie brakiem dbałości o szczegóły w formatowaniu i wyglądzie, co prowadzi do niezadowolenia wśród kupujących.

(na podstawie 41 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

One Hundred Poems Of Kabir

Zawartość książki:

Oryginalnie wydany w 1915 roku, zbiór ten zawiera wybór pieśni poety Kabira, jednej z najciekawszych osobowości w historii indyjskiego mistycyzmu. Autor: Rabindranath Tagore Język: Angielski Słowa kluczowe: Literatura / Poezja / Hinduizm Wiele z najwcześniejszych książek, szczególnie tych pochodzących z 1900 roku i wcześniejszych, jest obecnie niezwykle rzadkich i coraz droższych. Obscure Press ponownie publikuje te klasyczne dzieła w przystępnych cenowo, wysokiej jakości, nowoczesnych wydaniach, z wykorzystaniem oryginalnego tekstu i grafiki. Zawartość zawiera: Pierwsze wydanie z lutego 1915 r. Poeta Kabir, którego wybór pieśni jest po raz pierwszy oferowany angielskim czytelnikom, jest jedną z najciekawszych postaci w historii indyjskiego mistycyzmu. Urodzony w lub w pobliżu Benares, z mahometańskich rodziców, prawdopodobnie około roku 1440, we wczesnym okresie życia został uczniem słynnego hinduskiego ascety Ramanandy. Ramananda przyniósł do północnych Indii odrodzenie religijne, które Ramanuja, wielki reformator braminizmu z XII wieku, zapoczątkował na południu. Odrodzenie to było po części reakcją na rosnący formalizm ortodoksyjnego kultu, a po części wyrazem postawy serca wobec intensywnego intelektualizmu filozofii Wedanty, przesadnego monizmu głoszonego przez tę filozofię.

W nauczaniu Ramanujasa przybrało ono formę żarliwego osobistego oddania Bogu Wisznu, jako reprezentującemu osobisty aspekt Boskiej Natury: mistycznej religii miłości, która wszędzie pojawia się na pewnym poziomie kultury duchowej i której wyznania i filozofie nie są w stanie zabić. Chociaż takie oddanie jest w hinduizmie powszechne i znajduje wyraz w wielu fragmentach Bhagawad Gity, w jej średniowiecznym odrodzeniu był duży element synkretyzmu. Ramananda, o którym mówi się, że jego duch dotarł do Kabira, był człowiekiem o szerokiej kulturze religijnej i pełnym misyjnego entuzjazmu. Żyjąc w momencie, gdy namiętna poezja i głęboka filozofia wielkich perskich mistyków, Attara, Sadiego, Dżalaluddina Rumiego i Hafiza, wywierały potężny wpływ na religijną myśl Indii, marzył o pogodzeniu tego intensywnego i osobistego mahometańskiego mistycyzmu z tradycyjną teologią monizmu Brah. Niektórzy uważali, że obaj ci wielcy przywódcy religijni byli również pod wpływem myśli i życia chrześcijańskiego, ale ponieważ jest to punkt, w którym kompetentne autorytety mają bardzo rozbieżne poglądy, jego dyskusja nie jest tutaj podejmowana.

Możemy jednak śmiało stwierdzić, że w ich nauczaniu spotkały się dwa, a może trzy pozornie antagonistyczne nurty intensywnej kultury duchowej, tak jak myśl żydowska i kllemistyczna spotkały się we wczesnym Kościele chrześcijańskim: i jest to jedna z wybitnych cech geniuszu Kabira, że był w stanie w swoich wierszach połączyć je w jedno. Wielki reformator religijny, założyciel sekty, do której wciąż należy prawie milion północnych Hindusów, Kabir żyje dla nas przede wszystkim jako mistyczny poeta.