Notatki z podziemia

Opinie czytelników

Recenzje „Notatek z podziemia” Dostojewskiego podkreślają jej głębię jako portretu ludzkiej egzystencji i zawiłości ludzkiego umysłu. Czytelnicy uważają pierwszą część za głęboki wgląd w ludzką naturę, podczas gdy opinie na temat relatywności i struktury drugiej części są różne. Książka jest chwalona za eksplorację egzystencjalizmu, ludzkiej alienacji i krytyki społecznej, choć niektórzy zauważają, że może być trudna do zaangażowania i nie tak zapadająca w pamięć w porównaniu z innymi dziełami Dostojewskiego.

Wielu recenzentów chwaliło wnikliwą eksplorację ludzkiej natury i tematów egzystencjalnych, powołując się na jej znaczenie dla współczesnego społeczeństwa, zwłaszcza w kontekście mediów społecznościowych. Głębokie rozważania filozoficzne i złożone portrety postaci są również podkreślane jako mocne strony książki. Wydania książki, takie jak wersja Everyman's Library, są doceniane za ich jakość i pomocne materiały dodatkowe, takie jak bibliografie i notatki.

Niektórym czytelnikom trudno było połączyć się z niektórymi częściami książki, szczególnie z drugą częścią, która ich zdaniem była mniej wciągająca lub łatwiejsza do zrozumienia. W kilku recenzjach wspomniano, że narracja może czasami wydawać się nużąca lub zbyt złożona. Dodatkowo, jeden z czytelników zauważył, że brak waluty fabularnej sprawił, że książka stała się niezapomniana w porównaniu do innych dzieł Dostojewskiego.

(na podstawie 422 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Notes from the Underground

Zawartość książki:

Jedno z najdonioślejszych dzieł literatury współczesnej, „Notatki z podziemia” (opublikowane po raz pierwszy w 1864 roku), pozostaje kulturowym i literackim arcydziełem. Fiodor Dostojewski jest najbardziej znany ze swoich dzieł psychologicznych.

Jego bohaterowie i fabuły niosą ze sobą psychosomatyczne problemy, które sprawiają, że historie stają się bardziej zrozumiałe dla czytelnika. Na tych stronach Dostojewski bezlitośnie bada mroczne, tajemnicze głębie ludzkiego serca. W tym dziele podążamy za bezimiennym narratorem opowieści, który rozczarowany uciskiem i korupcją społeczeństwa, w którym żyje, wycofuje się z niego do podziemia.

Ten „człowiek podziemny” jest jednym z pierwszych prawdziwych antybohaterów w literaturze europejskiej. Ci, którzy są zaznajomieni z jego dziełami, natychmiast rozpoznają w powieści bogate, złożone wątki filozoficzne, polityczne i psychologiczne.