Idiota

Opinie czytelników

Książka stanowi interesującą, ale często wymagającą lekturę, z mieszanymi opiniami na temat jakości tłumaczenia i czytelności. Złożone postacie i wciągająca fabuła są chwalone, podczas gdy inni uważają, że styl pisania i długość są przytłaczające.

⬤ Wciągająca historia z nieprzewidywalnymi zwrotami akcji.
⬤ Interesujące postacie, które odkrywają złożone ludzkie emocje.
⬤ Klasyka literatury, która może przypaść do gustu fanom Fiodora Dostojewskiego.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za arcydzieło, podkreślając błyskotliwy styl pisania.

⬤ Problemy z tłumaczeniem, które wielu uważa za słabo wykonane lub przypominające tłumaczenie maszynowe.
⬤ Mały rozmiar czcionki utrudnia czytanie niektórym użytkownikom.
⬤ Długotrwała narracja, którą niektórzy uznali za zbyt przeciągniętą i pozbawioną sensu.
⬤ Mylące motywacje i imiona postaci mogą utrudniać zrozumienie.

(na podstawie 55 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Idiot

Zawartość książki:

Fiodor Dostojewski, rosyjski powieściopisarz z XIX wieku, napisał Idiotę. Początkowo była ona publikowana w czasopiśmie „The Russian Messenger” w latach 1868-1869.

Tytuł powieści jest żartobliwą aluzją do jej głównego bohatera, księcia Lwa Nikołajewicza Myszkina, młodego mężczyzny, którego życzliwość, otwartość i niewinność sprawiają, że wiele osób, które spotyka, fałszywie wierzy, że brakuje mu mądrości i zrozumienia. Po czterech latach spędzonych na leczeniu padaczki w szwajcarskim ośrodku, książę Myszkin wraca do Rosji. Spotyka Parfyona Semyonovicha Rogozhina, młodego kupca, i jest głęboko poruszony jego zapałem do damy.

Nastazja Filippowna przez kolejne sześć miesięcy zmaga się z wyborem między Myszkinem a Rogożynem. Mimo konfliktu rozstają się jako przyjaciele, ale książę nadal się martwi.

Aglaya wydaje się podzielać fascynację Myszkina, który zaczyna się w niej zakochiwać. Często wyśmiewa się z niego lub gwałtownie karci go za niewinność i nadmierną pokorę.

Planowane jest przyjęcie, ponieważ jej matka uważa, że należy przedstawić księcia ich elitarnej grupie. Chociaż Aglaya stara się poinstruować go o właściwym zachowaniu, ponieważ nie podziela podziwu swoich rodziców dla tych osób, uprzejmie radzi mu, aby był tak dziwaczny, jak mu się podoba.