Upiór w operze

Opinie czytelników

Recenzje „Upiora w operze” podkreślają jego status jako klasycznego gotyckiego horroru z zawiłymi wątkami miłości, obsesji i tożsamości. Czytelnicy doceniają głębię postaci Leroux i klimatyczną scenerię Opery Paryskiej. Wielu uważa jednak, że proza jest niezręczna, a struktura chaotyczna, co sprawia, że lektura jest trudna. Pomimo tej krytyki, kilku recenzentów twierdzi, że powieść wykracza poza adaptacje, które są im bardziej znane.

Bogaty rozwój postaci, złożone tematy miłości i obsesji, klimatyczna sceneria, połączenie tajemnicy i horroru, wciągające zwroty akcji oraz eksploracja głębszych kwestii emocjonalnych i psychologicznych.

Niezręczny i przestarzały styl pisania, chaotyczna struktura narracji, powtarzające się dialogi, momentami nużące tempo, a niektórym czytelnikom trudno było nawiązać kontakt z bohaterami.

(na podstawie 1493 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Phantom of the Opera

Zawartość książki:

Kup jedną z klasycznych książek 1st World Library i wesprzyj naszą bezpłatną internetową bibliotekę e-booków do pobrania.

1st World Library-Literary Society jest edukacyjną organizacją non-profit. Odwiedź nas online pod adresem www.1stWorldLibrary.ORG - Duch Opery naprawdę istniał.

Nie był, jak długo sądzono, wytworem wyobraźni artystów, przesądem menedżerów czy wytworem absurdalnych i podatnych na wpływy umysłów młodych dam baletu, ich matek, lożowych, szatniarzy czy konsjerży. Tak, istniał z krwi i kości, choć przybierał wygląd prawdziwej zjawy, czyli widmowego cienia. Kiedy zacząłem przeszukiwać archiwa Narodowej Akademii Muzycznej, od razu uderzyły mnie zaskakujące zbieżności między zjawiskami przypisywanymi "duchowi" a najbardziej niezwykłą i fantastyczną tragedią, jaka kiedykolwiek ekscytowała paryskie klasy wyższe; i wkrótce wpadłem na pomysł, że tragedia ta może być rozsądnie wyjaśniona przez zjawiska, o których mowa.

Wydarzenia te nie sięgają więcej niż trzydzieści lat wstecz; i nie byłoby trudno znaleźć w dzisiejszych czasach, w foyer baletu, starych ludzi o najwyższym szacunku, ludzi, na których słowie można by absolutnie polegać, którzy pamiętaliby, jakby wydarzyły się wczoraj, tajemnicze i dramatyczne warunki, które towarzyszyły porwaniu Christine Daae, zniknięciu Vicomte de Chagny i śmierci jego starszego brata, hrabiego Philippe, którego ciało znaleziono na brzegu jeziora, które istnieje w dolnych piwnicach Opery od strony Rue-Scribe. Ale żaden z tych świadków do tego dnia nie pomyślał, że istnieje jakikolwiek powód, aby połączyć mniej lub bardziej legendarną postać ducha Opery z tą straszną historią.