Ocena:

Recenzje „Upiora w operze” wyrażają mieszankę zachwytu i krytyki. Czytelnicy doceniają bogatą fabułę i złożone wątki miłości, obsesji i horroru, a także historyczną i klimatyczną scenerię. Jednak często zauważają problemy ze stylem pisania, szczególnie w tłumaczeniach, i uważają, że motywacje postaci są nieco frustrujące lub trudne do powiązania.
Zalety:** Bogata, złożona fabuła z elementami gotyckimi i mieszanką gatunków, w tym horroru, romansu i tajemnicy. ** Atmosferyczna sceneria prawdziwej opery Palais Garnier wzbogaca fabułę. ** Dobrze rozwinięte postacie i emocjonalna głębia, szczególnie w portrecie Erika, Upiora. ** Interesujący styl narracji, który dodaje warstwy dzięki wielu perspektywom. ** Przerażająca i wciągająca fabuła, która zainspirowała różne adaptacje.
Wady:** Niezręczny i przestarzały styl pisania, przez co czasami trudno się go czyta. ** Błędy w tłumaczeniu i niespójności w wersjach nieskróconych mogą dezorientować czytelników. ** Niektóre postacie, zwłaszcza Christine i Raoul, mogą być postrzegane jako frustrujące lub niesympatyczne. ** Struktura książki, przypominająca dziennikarskie śledztwo, zakłóca płynność narracji. ** Niektóre punkty fabuły wydają się zawiłe lub niedostatecznie zbadane, co utrudnia czytelnikom śledzenie wydarzeń.
(na podstawie 1492 opinii czytelników)
The Phantom of the Opera
Upiór w operze Gastona Leroux Śpiewaczka operowa Christine triumfuje na gali w noc przejścia na emeryturę starych menedżerów. Jej stary przyjaciel z dzieciństwa, Raoul, słyszy jej śpiew i wspomina swoją miłość do Christine.
W tym czasie krążą plotki o upiorze mieszkającym w operze, który daje o sobie znać menedżerom za pośrednictwem listów i złośliwych czynów. Jakiś czas po gali Opera Paryska wystawia Fausta, w którym główną rolę gra primadonna Carlotta, wbrew życzeniom Upiora. Podczas przedstawienia Carlotta traci głos, a wielki żyrandol spada na widownię.
Christine zostaje porwana przez upiora i zabrana do jego domu w podziemiach opery, gdzie przedstawia się jako Erik. Planuje zatrzymać ją tam przez kilka dni, mając nadzieję, że go pokocha.
Ona jednak sprawia, że Erik zmienia swoje plany, gdy demaskuje go i, ku przerażeniu obojga, widzi jego pozbawioną nosa, pozbawioną ust, zapadniętą twarz, która przypomina wysuszoną przez wieki czaszkę, pokrytą pożółkłym martwym ciałem. Obawiając się, że ona go opuści, postanawia zatrzymać ją przy sobie na zawsze, ale kiedy Christine prosi o uwolnienie po dwóch tygodniach, zgadza się pod warunkiem, że będzie nosić jego pierścień i będzie mu wierna.