Tristia. Ex Ponto

Opinie czytelników

Zbiór późnych dzieł Owidiusza, w szczególności „Tristia” i „Ex Ponto”, oferuje intymne spojrzenie na życie poety podczas jego wygnania, naznaczone głęboko odczuwanymi emocjami i poezją konfesyjną. Wiersze te, choć cenione za szczerość i liryczną jakość, są również krytykowane za powtarzalną i melancholijną tematykę, odzwierciedlającą smutek Owidiusza i tęsknotę za pojednaniem z cesarzem Augustem.

⬤ Oferuje głęboki emocjonalny związek z życiem i doświadczeniami Owidiusza podczas jego wygnania.
⬤ Reprezentuje znaczącą i osobistą stronę poezji Owidiusza, porównywaną do stylu konfesyjnego.
⬤ Służy jako cenny dokument historyczny i wgląd w charakter Owidiusza i jego wpływ literacki.
⬤ Wiersze są dobrze wykonane i demonstrują techniczną sprawność Owidiusza.
⬤ Wydanie Loeb zawiera przystępne tłumaczenia wraz z oryginalnym tekstem łacińskim.

⬤ Tematyka jest często postrzegana jako monotonna, przygnębiająca i powtarzalna.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać okazjonalne pochlebstwa i zbyt sentymentalne wyrażenia za mdłe.
⬤ Książka dotarła uszkodzona, co negatywnie wpływa na wrażenia z lektury.
⬤ Część humoru i ironii w wierszach może zostać przeoczona, jeśli nie podejdzie się do nich z odpowiednim zrozumieniem kontekstu.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Owidiusz (Publius Ovidius Naso, 43 p.n.e.-17 n.e.), urodzony w Sulmo, studiował retorykę i prawo w Rzymie. Później pełnił tam znaczącą służbę publiczną, a poza tym poświęcił się poezji i życiu społecznemu. Słynny na początku, obraził cesarza Augusta swoją Ars Amatoria i został wygnany z powodu tego dzieła i innych nieznanych nam powodów, i mieszkał w zimnym i prymitywnym mieście Tomis nad Morzem Czarnym. Kontynuował pisanie poezji, był uprzejmym człowiekiem, prowadzącym umiarkowane życie. Zmarł na wygnaniu.

Główne zachowane dzieła Owidiusza to Metamorfozy, źródło inspiracji dla artystów i poetów, w tym Chaucera i Szekspira; Fasti, poetycki traktat o rzymskim roku, którego Owidiusz ukończył tylko połowę; Amores, wiersze miłosne; Ars Amatoria, nie moralne, ale mądre i częściowo piękne; Heroides, fikcyjne listy miłosne legendarnych kobiet do nieobecnych mężów; oraz ponure dzieła napisane na wygnaniu: Tristia, apele do osób, w tym żony, a także cesarza; i podobne Epistulae ex Ponto. Poezja przyszła naturalnie do Owidiusza, który w najlepszym wydaniu jest żywy, graficzny i przejrzysty.

Wydanie Owidiusza w Loeb Classical Library składa się z sześciu tomów.