Ocena:

Opinie użytkowników wskazują na mieszane reakcje na nowe standardowe wydanie The Joyful Science. Podczas gdy tłumaczenie jest chwalone za jego jakość, podnoszone są poważne obawy dotyczące niskiej jakości druku i ogólnych wartości produkcyjnych książki, co umniejsza prestiżowi wydania.
Zalety:Doskonałe tłumaczenie Adriana Del Caro, zgodne z wcześniejszymi wysokimi standardami w krytycznym wydaniu Nietzschego w Stanford; wcześniejsze prace tłumacza są wysoko cenione.
Wady:Słaba jakość druku z rozmytym tekstem i tanim papierem przyczyniającym się do rozpraszających duchów; ogólne wrażenie książki jest gorsze od poprzednich wydań, co prowadzi do rozczarowania, biorąc pod uwagę cenę.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
The Joyful Science / Idylls from Messina / Unpublished Fragments from the Period of the Joyful Science (Spring 1881-Summer 1882): Volume 6
Radosna nauka (często tłumaczona jako Nauka gejów), napisana u progu Tako rzecze Zarathustra w okresie największego ożywienia społecznego, intelektualnego i psychicznego, jest jedną z najściślejszych tematycznie książek Nietzschego. Tutaj debiutuje i praktykuje sztukę amor fati, miłości do losu, aby zbadać, co "zachowuje gatunek" w odniesieniu do szczęścia (Księga pierwsza)
Inspiracja i rola sztuki, ponieważ utrzymują nas w dobrej kondycji psychicznej do życia w świecie zdominowanym przez naukę (Book Two)
Wyzwania związane z autentycznym życiem i pokonywaniem trudności po śmierci Boga (Księga trzecia)
I crescendo afirmacji życia, w którym Nietzsche ujawnił doktrynę wiecznego nawrotu i zapowiedział postać Zarathustry (Księga czwarta). Ożywiony i zmotywowany przez Thus Spoke Zarathustra i Beyond Good and Evil, Nietzsche w 1887 roku dodał nową przedmowę, dodatek z wierszami i Księgę Piątą, w której pogłębił krytykę nauki i zaprezentował bardziej genealogiczne podejście.
Niniejszy tom stanowi pierwsze angielskie tłumaczenie Sielanek z Mesyny i, co ważniejsze, zawiera pierwsze angielskie tłumaczenie zeszytów z lat 1881-1882, w których Nietzsche po raz pierwszy sformułował wieczną powtarzalność. Pod względem strukturalnym i stylistycznym Radosna nauka pozostaje najskuteczniejszą książką aforyzmów Nietzschego, zaraz po której przyjął głos i alter ego Zarathustry, aby przekroczyć granice nawet najbardziej wyzwalającej prozy.