Human, All Too Human: Książka dla wolnych duchów

Opinie czytelników

Opinie użytkowników na temat książki Nietzschego odzwierciedlają mieszankę głębokiego uznania i znaczącej krytyki. Wielu czytelników znajduje głęboką mądrość w filozofii Nietzschego, podkreślając potrzebę uważnej lektury i osobistej introspekcji, aby zrozumieć jego zniuansowane idee. Pojawiają się jednak skargi dotyczące niekompletnego tłumaczenia i stylu, a niektórzy recenzenci wyrażają rozczarowanie, że jakość tłumaczenia umniejsza wpływ oryginalnego tekstu. Krytyka dotyczy również kulturowych uprzedzeń Nietzschego i technicznego stylu pisania.

⬤ Oferuje głębokie i ponadczasowe spostrzeżenia filozoficzne.
⬤ Zachęca do głębokiej osobistej refleksji i niezależnego myślenia.
⬤ Postrzegana jako ważne dzieło w kontekście współczesnej filozofii.
⬤ Niektórzy czytelnicy opisują ją jako książkę zmieniającą życie, która pomaga w zrozumieniu i kontrolowaniu własnych myśli.

⬤ Tłumaczenie jest krytykowane za niezręczną strukturę zdań i pominięcia.
⬤ Książka jest postrzegana jako niekompletna, a niektóre rozdziały kończą się nagle.
⬤ Niektórzy uważają, że kulturowe uprzedzenia Nietzschego, takie jak mizoginia, są zniechęcające.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają tekst za zbyt techniczny i trudny.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Human, All Too Human: A Book for Free Spirits

Zawartość książki:

Friedrich Wilhelm Nietzsche (15 października 1844 - 25 sierpnia 1900) był niemieckim filozofem, krytykiem kultury, kompozytorem, poetą, filologiem oraz badaczem łaciny i greki, którego twórczość wywarła ogromny wpływ na współczesną historię intelektualną. Swoją karierę rozpoczął jako filolog klasyczny, zanim zajął się filozofią. W 1869 roku, w wieku 24 lat, jako najmłodszy w historii objął katedrę filologii klasycznej na Uniwersytecie w Bazylei. Nietzsche zrezygnował w 1879 r. z powodu problemów zdrowotnych, które nękały go przez większość życia.

W następnej dekadzie ukończył większość swoich najważniejszych dzieł. W 1889 roku, w wieku 44 lat, doznał zapaści, a następnie całkowitej utraty zdolności umysłowych. Pozostałe lata życia spędził pod opieką matki aż do jej śmierci w 1897 roku, a następnie ze swoją siostrą Elisabeth F rster-Nietzsche. Nietzsche zmarł w 1900 roku.

Pisarstwo Nietzschego obejmuje polemiki filozoficzne, poezję, krytykę kulturową i beletrystykę, wykazując jednocześnie zamiłowanie do aforyzmów i ironii. Wybitne elementy jego filozofii obejmują radykalną krytykę prawdy na rzecz perspektywizmu.

Jego genealogiczna krytyka religii i moralności chrześcijańskiej oraz powiązana z nią teoria moralności pan-niewolnik.

Jego estetyczna afirmacja istnienia w odpowiedzi na "śmierć Boga" i głęboki kryzys nihilizmu.

Jego pojęcie apollińskiego i dionizyjskiego.

A także jego charakterystykę ludzkiego podmiotu jako wyrazu konkurujących ze sobą woli, wspólnie rozumianych jako wola mocy. Rozwinął także wpływowe koncepcje, takie jak bermensch i doktryna wiecznego powrotu. W swoich późniejszych pracach coraz bardziej zajmował się twórczą mocą jednostki do przezwyciężania kontekstów społecznych, kulturowych i moralnych w dążeniu do nowych wartości i zdrowia estetycznego. Jego twórczość obejmowała szeroki zakres tematów, w tym sztukę, filologię, historię, religię, tragedię, kulturę i naukę, i czerpała inspirację z takich postaci jak filozof Arthur Schopenhauer, kompozytor Richard Wagner i pisarz Johann Wolfgang von Goethe.

Po jego śmierci jego siostra Elisabeth została kuratorem i redaktorem rękopisów Nietzschego, przerabiając jego niepublikowane pisma tak, aby pasowały do jej własnej niemieckiej ideologii nacjonalistycznej, często zaprzeczając lub zaciemniając opinie Nietzschego, które wyraźnie sprzeciwiały się antysemityzmowi i nacjonalizmowi. Dzięki opublikowanym przez nią wydaniom dzieła Nietzschego zaczęły być kojarzone z faszyzmem i nazizmem.

XX-wieczni uczeni zakwestionowali tę interpretację jego twórczości i wkrótce udostępniono poprawione wydania jego pism. Myśl Nietzschego cieszyła się ponowną popularnością w latach sześćdziesiątych XX wieku, a jego idee wywarły od tego czasu ogromny wpływ na myślicieli XX i początku XXI wieku w całej filozofii - zwłaszcza w szkołach filozofii kontynentalnej, takich jak egzystencjalizm, postmodernizm i poststrukturalizm - a także w sztuce, literaturze, psychologii, polityce i kulturze popularnej. (wikipedia.org)