Maskarada i inne opowiadania

Opinie czytelników

Pisarstwo Roberta Walsera charakteryzuje się prostotą, głębią i zabawnym podejściem do opowiadania historii. Jego opowiadania odzwierciedlają jego unikalne spojrzenie na społeczeństwo, wplatając poczucie piękna w tragedię i poczucie wolności podczas czytania. Chociaż jego twórczość zawiera elementy humoru i kaprysu, jednocześnie ujawnia głębsze tematy rozpaczy i osobistych zmagań. Czytelnicy uważają jego styl za czarujący, ale niektórzy mogą czuć, że forma jego narracji jest sprzeczna z tradycyjnym sposobem opowiadania historii.

Proza Walsera jest opisywana jako hipnotyzująca i poetycka, oferująca poczucie wolności i nieoczekiwanego. Ujmuje zwykłe chwile głębokimi spostrzeżeniami, prezentując unikalny i kapryśny styl. Wielu czytelników docenia jego zdolność do wywoływania emocji poprzez proste prawdy i odnajdywania piękna w tragedii. Jego twórczość jest postrzegana jako wyjątkowa literatura, która rezonuje z odmieńcami i marzycielami.

Niekonwencjonalna natura pisarstwa Walsera może być myląca dla niektórych czytelników, ponieważ często składa się ze szkiców lub przemyśleń, a nie tradycyjnych historii. Jego nagłe zakończenia i autoironiczny humor mogą sprawić, że czytelnicy poczują się niespełnieni lub zakwestionują narrację. Ponadto jego głębokie tematy rozpaczy, związane z jego osobistymi zmaganiami, mogą nie spodobać się wszystkim.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Masquerade and Other Stories

Zawartość książki:

Urodzony w Szwajcarii w 1878 roku Robert Walser pracował jako urzędnik bankowy, kamerdyner w zamku i asystent wynalazcy, zanim odkrył to, co William H. Gass nazywa jego „prawdziwym zawodem”.

Od 1899 roku do momentu, gdy został błędnie zdiagnozowany jako schizofrenik i hospitalizowany w 1933 roku, Walser stworzył dziewięć powieści i ponad tysiąc opowiadań i utworów prozatorskich. Współcześni wielbiciele Walsera byli nieliczni, ale dobrze umiejscowieni. Byli wśród nich Franz Kafka, Hermann Hesse, Robert Musil i Walter Benjamin.

Dziś Robert Walser jest powszechnie uważany za jeden z najważniejszych i najbardziej oryginalnych głosów literackich XX wieku. W „Maskaradzie” i innych opowiadaniach Susan Bernofsky przedstawia reprezentatywny wybór twórczości Walsera, od jego pierwszej opublikowanej fikcji po dostojną prozę ostatnich lat, zanim jego głos zniknął na zawsze za murami azylu.

Te 64 szkice, sceny, historie i wędrówki przez krajobrazy i sny, napisane w latach 1899-1933, charakteryzują się zaskakującymi, wypaczonymi porównaniami, wypaczeniami składni, kaprysami lub perspektywą i rozkoszą w sprzeczności. Dziwaczne, zabawne, a czasem dziwaczne, teksty Walsera były niekonwencjonalne według standardów w kontekście dzisiejszej beletrystyki.