Listy Horacego (wydanie dwujęzyczne)

Opinie czytelników

Komentarz Rolanda Mayera do pierwszej księgi Listów Horacego, a także tłumaczenie Davida Ferry'ego, otrzymują wysokie pochwały za ich przejrzystość i przyjemność. Wielu czytelników docenia wnikliwość i humor w pismach Horacego, a tłumaczenia i komentarze są uważane za doskonałe źródła do zrozumienia wierszy. Niektórzy zauważają jednak, że wydanie Mayera jest ograniczone, ponieważ nie zawiera drugiej księgi Listów ani Ars Poetica, które są dostępne w osobnych tomach.

Tłumaczenia są opisywane jako jasne i przyjemne, z powodzeniem oddające humor i spostrzeżenia Horacego. Format łacińskiego i angielskiego tekstu naprzeciwko siebie jest doceniany przez naukowców. Komentarze i tłumaczenia są przydatne zarówno dla zwykłych czytelników, jak i początkujących pisarzy.

Wydanie Mayera nie zawiera drugiej księgi Listów i Ars Poetica, co może być wadą dla niektórych czytelników. Istnieją wzmianki o pewnych ograniczeniach formatu, a co najmniej jeden recenzent wyraził niezadowolenie z formatu Cambridge.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Epistles of Horace (Bilingual Edition)

Zawartość książki:

Moim celem jest wzięcie znanych rzeczy i zrobienie z nich poezji.

Poezję z nich i zrobić to w taki sposób.

Że wygląda to tak, jakby było tak proste, jak to tylko możliwe.

Aby każdy mógł to zrobić... moc tworzenia.

Doskonale cudowna rzecz z niczego.

--ze „Sztuki poezji”.

Kiedy w 1997 roku ukazało się tłumaczenie „Ody Horacego” Davida Ferry'ego, Bernard Knox, pisząc w „The New York Review of Books”, nazwał je „Horacym na miarę naszych czasów”. Teraz Ferry przetłumaczył dwie księgi Listów Horacego, w których Horacy udoskonalił konwersacyjną formę wiersza, która nadaje jego głosowi tak olśniewającą bezpośredniość, przemawiając w tych listach z taką bezpośredniością, dowcipem i pilnością do młodych pisarzy, do przyjaciół, do swojego patrona Maecenasa, do samego cesarza Augusta. Jest to głos wolnego człowieka, mówiący o tym, jak radzić sobie w rzymskim świecie pełnym pokus, możliwości i nieprzewidzianych okoliczności, i jak robić to z nienaruszoną integralnością. Świat Horacego, tak niepodobny do naszego, a jednocześnie tak do niego podobny, ożywa w tych wierszach. Są też wiersze - słynna „Sztuka poezji” i inne - o zadaniach i obowiązkach pisarza: prawdzie wobec wymagań swojego medium, nieustraszonej, jasnowzrocznej samowiedzy i pozbawionym złudzeń, niecynicznym realizmie, radośnie rozpoznającym świat takim, jakim jest.