Ocena:
Recenzje „Odes and Epodes” podkreślają jego znaczącą wartość literacką i jakość dostarczonych tłumaczeń, szczególnie podkreślając bogatą treść dzieł Horacego. Zauważono jednak pewne kwestie dotyczące brakujących stron, fizycznego formatowania i wyboru tłumaczeń.
Zalety:⬤ Wysoka wartość literacka i edukacyjna.
⬤ Doskonała zarówno dla wytrawnych czytelników, jak i tych, którzy dopiero poznają łacińską poezję.
⬤ Tłumaczenie jest przystępne i pomaga czytelnikom zrozumieć oryginalny łaciński tekst.
⬤ Dwujęzyczny format jest doceniany za pomoc w zrozumieniu.
⬤ Nowoczesne interpretacje są dobrze przyjęte, oddając istotę poezji Horacego.
⬤ Książka oferuje przyjemne doświadczenie czytelnicze.
⬤ W niektórych wydaniach brakuje stron.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że rozmiar tekstu jest mały i trudny do odczytania.
⬤ Niektóre tłumaczenia są krytykowane za pomijanie wyraźnych szczegółów z oryginalnej łaciny, co może fałszywie przedstawiać poezję.
⬤ Format prozy sprawia, że trudno jest połączyć się z oryginalną strukturą poetycką.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Horace Odes and Epodes
Poezja Horacego (ur. 65 r.
p.n.e.) jest bardzo zróżnicowana, a jej tematyka porusza się między sprawami publicznymi i prywatnymi, środowiskiem miejskim i wiejskim, myślą stoicką i epikurejską. Oto nowe wydanie Loeb Classical Library zawierające ody i epody wielkiego rzymskiego poety, będące płynnym tłumaczeniem łacińskiego tekstu. Horacy był dumny z tego, że jako pierwszy Rzymianin napisał zbiór poezji lirycznej.
Wzorował się na liryce greckiej, zwłaszcza na poezji Alkajosa, Safony i Pindara, ale jego wiersze osadzone są w rzymskim kontekście. Jego cztery księgi ody obejmują szeroki zakres nastrojów i tematów. Niektóre są wierszami publicznymi, podtrzymującymi tradycyjne wartości odwagi, lojalności i pobożności; są też hymny do bogów.
Jednak większość odów dotyczy tematów prywatnych: ganienia lub doradzania przyjaciołom; mówienia o miłości i miłosnych sytuacjach, często w zabawny sposób. Siedemnaście epodów Horacego, które nazwał iambi, było również innowacją w literaturze rzymskiej. Podobnie jak ody, zostały zainspirowane greckim modelem: poezją jambiczną Archilochusa z VII wieku.
Miłość i obawy polityczne są częstymi tematami; tutaj ton jest generalnie satyrycznymi lamentami. Kwintylian powiedział o Horacym, że jego język jest triumfalnie awanturniczy; to nowe tłumaczenie odzwierciedla jego różne głosy.
