Konstytucyjne persony: Bohaterowie, żołnierze, minimaliści i niemowy

Opinie czytelników

Recenzje książki prezentują różne perspektywy, z których niektórzy uważają ją za fascynującą i istotną, podczas gdy inni krytykują jej podejście i argumenty. Najbardziej pozytywne odczucia pochodzą od tych, którzy doceniają jej wgląd w wpływ Konstytucji i jej terminowe dostarczanie, szczególnie w okolicach ważnych dat. Krytycy twierdzą jednak, że klasyfikacje i filozoficzne perspektywy książki są błędne i zawiłe, co utrudnia jej śledzenie.

⬤ Fascynujące spojrzenie na Konstytucję i jej interpretację.
⬤ Zapewnia potężną perspektywę zarówno dla nie-Amerykanów, jak i Amerykanów na temat demokracji i podejmowania decyzji sądowych.
⬤ Aktualna i dobrze przyjęta w okolicach ważnych wydarzeń osobistych, takich jak urodziny.

⬤ Klasyfikacje autora są postrzegane jako zbyt uproszczone i mylące.
⬤ Pisanie może wydawać się gawędziarstwem bez wyraźnego celu.
⬤ Krytycy twierdzą, że książka opowiada się za biurokratycznym podejściem do zarządzania, które kłóci się z indywidualistycznymi poglądami.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Constitutional Personae: Heroes, Soldiers, Minimalists, and Mutes

Zawartość książki:

Od momentu powstania Ameryki Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych wydał ogromną liczbę decyzji dotyczących zdumiewająco szerokiej gamy tematów. Na ławie sędziowskiej zasiadały setki sędziów. Jednak jak wskazuje Cass R. Sunstein, wybitny badacz prawa i współautor bestsellera Nudge, prawie każdy z sędziów pasuje do bardzo małej liczby typów, niezależnie od ideologii: bohater, żołnierz, minimalista i niemowa.

Bohaterowie są gotowi powoływać się na Konstytucję, by unieważniać prawa stanowe, ustawodawstwo federalne i wcześniejsze decyzje Sądu. Głośno przyjmują pierwsze zasady i są skłonni do polotu, używając dramatycznego języka, aby zasadniczo zmienić prawo. Żołnierze, z drugiej strony, są sceptyczni wobec władzy sądowniczej i zazwyczaj podporządkowują się decyzjom podejmowanym przez gałęzie polityczne. Minimaliści preferują małe kroki i jedynie stopniowe zmiany. Martwią się, że odważne odwrócenie długoletnich tradycji może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego, wywołując reakcję, która doprowadzi tylko do kolejnego odwrócenia. Minimaliści woleliby w ogóle nie wypowiadać się na temat ważnych kwestii konstytucyjnych i zamiast tego mieliby tendencję do rozstrzygania spraw na wąskich podstawach lub utrzymywania kontrowersyjnych spraw z dala od Trybunału poprzez odmowę legitymacji procesowej.

Jak pokazuje Sunstein, wiele z najważniejszych debat konstytucyjnych to w rzeczywistości rywalizacja pomiędzy czterema Personae. Niezależnie od tego, czy chodzi o niewolnictwo, równość płci, małżeństwa osób tej samej płci, władzę wykonawczą, inwigilację czy wolność słowa, debaty obracają się wokół wyborów dokonywanych między czterema Personae - wyborów, które wywodzą się zarówno z psychologii, jak i teorii konstytucyjnej. Sam Sunstein broni pewnej formy minimalizmu, argumentując, że jest to najlepsze podejście w samorządnym społeczeństwie wolnych ludzi. W szerszym ujęciu, rzuca on prawdziwie nowatorskie światło na długotrwałe spory dotyczące właściwego sposobu interpretacji konstytucji, wykazując, że za praktycznie każdą decyzją i pod całą abstrakcyjną teorią czają się cztery Personae. Podkreślając centralne znaczenie typów charakteru, Sunstein zmusza nas do ponownego przemyślenia wszystkiego, co wiemy o tym, jak działa Sąd Najwyższy.