Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Już jako dziecko (właśnie skończył dziewięć lat) Flaubert zwierzył się przyjacielowi: „Ponieważ jest pewna dama, przyjaciółka mojego ojca, która zawsze opowiada nam bzdury, zapiszę je”. Pomysł ten, który prześladował pisarza przez całe życie, został wcielony w życie w „Dictionary of Commonplaces”, choć autor nigdy nie doczekał się jego publikacji, która ukazała się pośmiertnie w 1911 roku.
Słownik pojawia się tutaj w nowym włoskim tłumaczeniu, które uwzględnia trzy rękopisy znalezione w różnym czasie i jest poprzedzone przedmową złożoną z fragmentów korespondencji Flauberta, a następnie krótkim Katalogiem eleganckich pomysłów. Pracę uzupełnia wstęp tłumacza, ponad czterysta objaśnień, bibliografia i indeks cytowanych osób.
Dostępne jest większe wydanie tego tomu, w którym pojawia się również francuski tekst, na podstawie którego dokonano tłumaczenia. Wstęp, tłumaczenie i przypisy Gian Carlo Macchi)
