Anty-Edukacja: O przyszłości naszych instytucji edukacyjnych

Opinie czytelników

Książka „W poszukiwaniu prawdziwej edukacji” przedstawia krytykę systemu edukacyjnego Friedricha Nietzschego, podkreślając jego historyczne znaczenie i ryzyko osłabienia rygoru edukacyjnego w celu dostosowania do masowej edukacji. Argumenty Nietzschego odzwierciedlają współczesny krajobraz edukacyjny i skłaniają do refleksji nad metodami stosowanymi w dzisiejszym nauczaniu, choć niektórzy mogą uznać jego elitarne poglądy za odstręczające.

Książka oferuje głęboki wgląd w stan edukacji, a krytyka Nietzschego jest aktualna nawet dziś. Wielu czytelników uznało dyskusje na temat rozmycia edukacji dla mas i braku rygorystycznego treningu intelektualnego za prowokujące do myślenia i konieczne. Wykłady są opisane jako niesamowite, z przydatnymi przypisami zapewniającymi dodatkowy kontekst. Ogólnie rzecz biorąc, kilku recenzentów gorąco poleca tę książkę jako niezbędną lekturę dla nauczycieli.

Niektórzy czytelnicy uznali ton Nietzschego za zbyt elitarny i dyktatorski, co umniejszyło ogólną wartość książki. Inni wyrażali niezadowolenie, postrzegając jego krytykę jako nieprzekonującą lub pozbawioną praktycznych rozwiązań problemów, które identyfikuje. Ponadto niektóre recenzje sugerowały, że młodzieńczy styl pisania Nietzschego może być wadą, potencjalnie czyniąc go mniej wpływowym.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Anti-Education: On the Future of Our Educational Institutions

Zawartość książki:

AN NYRB Classics Original W 1869 roku, w wieku dwudziestu czterech lat, przedwcześnie błyskotliwy Friedrich Nietzsche został mianowany profesorem filologii klasycznej na Uniwersytecie w Bazylei.

Wydawał się być skazany na udaną i konwencjonalną karierę akademicką. Potem filozofia Schopenhauera i muzyka Wagnera zmieniły jego ambicje.

Geniusz takich myślicieli i twórców - rodzaj geniuszu, który pojawił się w starożytnej Grecji - tylko on był kamieniem węgielnym prawdziwego zrozumienia. Ale w jaki sposób edukacja miała służyć geniuszowi, zwłaszcza w nowoczesnym społeczeństwie coraz bardziej naznaczonym bezbożnym sojuszem między akademicką specjalizacją, masowym dziennikarstwem i zmilitaryzowanym państwem? Potrzebne było coś więcej niż solidne stypendium. Nowy sposób nauczania i zadawania pytań, nowa filozofia...

To, czym może być ten nowy sposób, było pytaniem postawionym przez Nietzschego w pięciu żywych, popularnych wykładach publicznych w Bazylei w 1872 roku. Anty-Edukacja przedstawia prowokacyjne i aktualne rozważania na temat tego, co pozostaje jednym z głównych wyzwań współczesnego świata.