Zasady zarządzania naukowego

Opinie czytelników

„The Principles of Scientific Management” Fredericka Taylora oferuje fundamentalny pogląd na wydajność poprzez systematyczne badanie procesów pracy. Chociaż książka jest postrzegana jako wnikliwa i kluczowy wkład w teorię zarządzania, wykazuje przestarzałe podejście do pracowników i ma słabe formatowanie i problemy z drukowaniem w niektórych wydaniach. Ogólnie rzecz biorąc, służy ona jako cenne źródło historyczne pomimo swoich ograniczeń.

Wielu recenzentów docenia przemyślane podejście Taylora do zarządzania przepływem pracy, jasność jego zasad dotyczących wydajności, integrację zarządzania z pracownikami pierwszej linii oraz jego ciągłe znaczenie w nowoczesnych praktykach, takich jak lean manufacturing. Książka jest postrzegana jako lektura obowiązkowa dla profesjonalistów z różnych dziedzin, zwłaszcza produkcji, i służy jako podstawowy tekst w zrozumieniu teorii zarządzania.

Krytycy wskazują na przestarzałe i protekcjonalne podejście Taylora do pracowników, a niektórzy uważają, że jego język jest lekceważący. Książka jest opisywana jako sucha, nużąca i mocno przestarzała, a wielu twierdzi, że zawiera spostrzeżenia, które są dziś w większości przestarzałe. Ponadto kilka wydań cierpi z powodu złego formatowania, jakości druku i braku dokładnej edycji, co utrudnia ich czytanie.

(na podstawie 76 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Principles of Scientific Management

Zawartość książki:

Frederick Winslow Taylor (20 marca 1856 - 21 marca 1915) był amerykańskim inżynierem mechanikiem. Był powszechnie znany ze swoich metod poprawy wydajności przemysłowej.

Był jednym z pierwszych konsultantów ds. zarządzania. W 1911 r.

Taylor podsumował swoje techniki wydajności w książce The Principles of Scientific Management, którą w 2001 r.

członkowie Akademii Zarządzania uznali za najbardziej wpływową książkę o zarządzaniu XX wieku. Jego pionierska praca nad zastosowaniem zasad inżynierii do pracy wykonywanej w hali fabrycznej odegrała kluczową rolę w stworzeniu i rozwoju gałęzi inżynierii, która jest obecnie znana jako inżynieria przemysłowa.

Taylor zasłynął i był najbardziej dumny ze swojej pracy w dziedzinie zarządzania naukowego, jednak swoją fortunę zbił na patentowaniu ulepszeń procesu produkcji stali. W rezultacie zarządzanie naukowe jest czasami określane jako tayloryzm. ...

Taylor uważał, że analizując pracę, można znaleźć "jeden najlepszy sposób" jej wykonywania. Najbardziej znany jest z opracowania badania czasu za pomocą stopera, które w połączeniu z metodami badania ruchu Franka Gilbretha stało się później dziedziną badania czasu i ruchu. Rozbił pracę na części składowe i zmierzył każdą z nich z dokładnością do setnej części minuty.

Jedno z jego najsłynniejszych badań dotyczyło łopat. Zauważył, że pracownicy używali tej samej łopaty do wszystkich materiałów.

Ustalił, że najbardziej efektywne obciążenie to 211/2 funta i znalazł lub zaprojektował łopaty, które dla każdego materiału nabierałyby taką ilość. Ogólnie rzecz biorąc, nie udało mu się zastosować swoich koncepcji i został zwolniony z Bethlehem Iron Company/Bethlehem Steel Company. Niemniej jednak Taylor był w stanie przekonać pracowników, którzy używali łopat i których wynagrodzenie było powiązane z tym, ile produkowali, do przyjęcia jego rad dotyczących optymalnego sposobu łopaty poprzez rozbicie ruchów na ich elementy składowe i zalecenie lepszych sposobów wykonywania tych ruchów.

To w dużej mierze dzięki wysiłkom jego uczniów (w szczególności Henry'ego Gantta) przemysł zaczął wdrażać jego pomysły.

Co więcej, książka, którą napisał po rozstaniu z firmą Bethlehem, Shop Management, sprzedawała się bardzo dobrze. (wikipedia.org)