Zakazane kolory

Opinie czytelników

Opinie użytkowników na temat „Zakazanych kolorów” Yukio Mishimy podkreślają złożoność postaci i skomplikowaną eksplorację tematów takich jak piękno, homoseksualność i normy społeczne w Japonii. Czytelnicy doceniają liryczną prozę i głębię wglądu w ludzką kondycję, choć istnieją mieszane uczucia co do mrocznego tonu i wymagającego stylu narracji.

Pisarstwo jest opisywane jako piękne i poetyckie, z głębokimi filozoficznymi spostrzeżeniami. Przedstawienie kultury gejowskiej w powojennej Japonii prowokuje do myślenia i poszerza zrozumienie czytelnika. Wielu czytelników uznało książkę za wciągającą i wyjątkową eksplorację jej tematów, a niektórzy uważają ją za arcydzieło. Tłumaczenie jest również chwalone za swoją jakość.

W wielu recenzjach zwraca się uwagę na mroczny i niepokojący charakter opowieści, w której niektóre postacie są mało sympatyczne lub autodestrukcyjne. Złożoność narracji i wymagający styl pisania sprawiają, że dla niektórych jest to trudna lektura. Ponadto wątki mizoginii i homofobii wśród bohaterów wywołują dyskomfort, a niektórzy czytelnicy uznali historię za zbyt ponurą lub pozbawioną rozwiązania.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Forbidden Colors

Zawartość książki:

Jeden z najwybitniejszych współczesnych japońskich pisarzy przedstawia niezwykle niepokojącą powieść o walce seksualnej i skrywanej namiętności, dzieło, które destyluje piękno, tęsknotę i wstręt w odurzającą opowieść.

Starzejący się, zgorzkniały pisarz postanawia pomścić się na kobietach, które go zdradziły. Idealnym narzędziem staje się dla niego Yuichi, młody mężczyzna, którego uroda sprawia, że kobiety nie mogą mu się oprzeć, ale który dopiero odkrywa swój pociąg do innych mężczyzn.

Podczas gdy mentor Yuichiego wciska go w pozbawione miłości małżeństwo i serię równie pozbawionych miłości romansów, jego bohater wkracza do gejowskiego podziemia powojennej Japonii, gdzie Yuichi jest bezbronny jak każda z kobiet, na których żeruje.