Zakazane kolory

Opinie czytelników

Książka eksploruje złożone tematy obsesji, manipulacji i subkultury gejowskiej w ramach psychologicznego portretu swoich bohaterów, koncentrując się w szczególności na dynamice relacji między Yuichim i Shunsuke. Choć chwalona za artystyczną głębię i piękno, jest uważana za wymagającą lekturę, która nie każdemu może przypaść do gustu.

Pisanie jest opisywane jako wspaniałe i poetyckie, z głębokim wglądem w życie i filozofie autora. Wielu czytelników uznało ją za potężną eksplorację obsesji i piękna, a jej nawiedzająco brutalna jakość intryguje czytelników. Książka jest wysoce zalecana dla osób zainteresowanych Mishimą lub literaturą japońską.

Książka nie jest łatwą lekturą, a niektórzy czytelnicy uważają, że charakterystyka postaci kobiecych jest problematyczna. Została skrytykowana za rozwlekłość i nudę, a opinie na temat jakości tłumaczenia są różne. Niektórzy czytelnicy uznali książkę za nużącą i rozczarowującą, czując, że nie spełniła ich oczekiwań.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Forbidden Colours

Zawartość książki:

Napisany, gdy Mishima miał zaledwie dwadzieścia sześć lat, Forbidden Colors to obraz męskiego związku homoseksualnego, w którym bogaty starszy mężczyzna kupuje miłość młodego mężczyzny, który jest oszałamiająco przystojny, ale brakuje mu zdolności do kochania.

Podobnie jak w Śmierci w Wenecji Manna, tęsknota starszego mężczyzny za pięknem młodości wiąże się z estetyzmem i śmiercią.