Słońce i stal

Opinie czytelników

„Słońce i stal” Yukio Mishimy to wyjątkowy, filozoficzny esej, który bada związek między fizycznością, pięknem i tożsamością osobistą, wiążąc te koncepcje z jego poglądami na męskość i dyscyplinę. Podczas gdy wielu recenzentów chwali jego spostrzeżenia i sposób pisania, zauważają oni, że wydanie cierpi z powodu różnych błędów edytorskich.

Książka oferuje głębokie filozoficzne spojrzenie na piękno i męskość, napisane w unikalnym stylu, który wielu uważa za przekonujący. Jest postrzegana jako ważna dla zrozumienia światopoglądu Mishimy i polecana osobom zainteresowanym kulturystyką i sztukami walki. Wielu czytelników docenia jej osobisty charakter i potencjał do prowokowania do myślenia i odkrywania siebie.

Wielu czytelników krytykuje wydanie za liczne błędy ortograficzne, gramatyczne i interpunkcyjne, a także niską jakość projektu publikacji. Zauważono, że tłumaczenie z japońskiego jest czasami nieco nienaturalne. Ponadto niektórzy uważają, że spojrzenie na piękno w książce jest zbyt wąskie lub skrajne, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 47 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sun and Steel

Zawartość książki:

W tym fascynującym dokumencie jeden z najbardziej znanych - i kontrowersyjnych - japońskich pisarzy stworzył coś, co można nazwać nową formą literacką. Jest ona nowa, ponieważ łączy w sobie elementy wielu istniejących rodzajów pisarstwa, ale ostatecznie nie pasuje do żadnego z nich.

Na jednym poziomie można ją odczytywać jako opowieść o tym, jak mały, książkowy chłopiec odkrył znaczenie własnej fizyczności; tytułowe "słońce i stal" są symbolami odpowiednio kultu przebywania na świeżym powietrzu i ciężarów używanych w kulturystyce. Na innym poziomie jest to dyskusja głównego powieściopisarza na temat relacji między działaniem a sztuką, a w szczególności jego własną, wysoce dopracowaną sztuką. Z bardziej osobistego punktu widzenia, jest to opis poszukiwań tożsamości i samointegracji przez jedną osobę. Z drugiej strony, praca ta może być postrzegana jako demonstracja tego, jak intensywnie indywidualne zainteresowanie może zostać rozwinięte w głęboką filozofię życia.

Wszystkie te elementy są splecione razem przez złożony, ale dopracowany i giętki styl Mishimy. Spowiedź i autoanaliza, filozofia i poezja łączą się w końcu, tworząc coś, co samo w sobie jest doskonałe i samowystarczalne. Jest to utwór literacki, który jest równie starannie wykonany jak powieści Mishimy, a jednocześnie stanowi niezbędny klucz do zrozumienia ich jako sztuki.

Droga Mishimy do zbawienia jest bardzo osobista. Jednak ostatecznie wyczuwa się w niej wyraźne tony jaźni przekraczającej to, co partykularne i osiągającej poetycką wizję tego, co uniwersalne. Książka jest zatem poruszającym dokumentem i ma ogromne znaczenie jako wskazówka dla przyszłego rozwoju jednego z najciekawszych współczesnych powieściopisarzy.