The Devil's Elixir, Vol. I of II by E.T A. Hoffman, Fiction, Fantasy
"Pewnego wieczoru, gdy św. Antoni wracał do domu i dotarł w pobliże swojej celi, zauważył ciemną postać zbliżającą się do niego szybko wzdłuż wrzosowiska.
Gdy jego gość zbliżył się, ze zdziwieniem zauważył przez dziury w podartym płaszczu noszonym przez nieznajomego, długie szyjki butelek o dziwnych kształtach, co oczywiście wywołało najbardziej niezwykły i groteskowy efekt. Był to diabeł, który w tej absurdalnej maskaradzie uśmiechnął się do niego ironicznie i zapytał, czy nie chciałby skosztować eliksiru, który nosił w tych butelkach? "Święty Antoni zadał oczywiste pytanie. -- Dlaczego oferował te butelki? "Diabeł odpowiedział: 'Wśród tak wielu butelek, jeśli znajdzie taką, która odpowiada jego gustowi, wypije ją i upije się, jest wtedy nieodwracalnie mój i należy do mnie i mojego królestwa na zawsze'".
"W tej właśnie skrzyni znajduje się teraz tego rodzaju butelka, zachowana z relikwii św. Antoniego; a odnoszące się do niej dokumenty są tak dokładne i kompletne, że trudno wątpić w fakt, że pochodzi ona od Świętego.
Poza tym mogę cię zapewnić, bracie Medardusie, że tak często, jak zdarzyło mi się dotknąć tej butelki, a nawet pudełka, w którym się znajduje, uderzyło mnie tajemnicze przerażenie. Wydaje mi się również, jakbym czuł specyficzny, cuchnący opar, który oszałamia zmysły i którego skutki nie kończą się na tym, ale całkowicie pozbawiają mnie spokoju ducha i odwracają moją uwagę od pobożnych ćwiczeń....
".
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)