Ocena:
Książka „Pigmalion” George'a Bernarda Shawa jest chwalona za swoją głębię i trafność, kontrastując ją z bardziej romantyczną adaptacją „My Fair Lady”. Czytelnicy doceniają silny rozwój postaci, zwłaszcza Elizy Doolittle, oraz społeczny komentarz na temat ról klasowych i płciowych. Jednak opinie na temat sympatyczności postaci są różne, a niektóre wydania zostały skrytykowane za słabe formatowanie i brakujące treści.
Zalety:⬤ # Zapewnia głębsze zrozumienie charakteru i niezależności Elizy.
⬤ Mocny komentarz społeczny na temat różnic klasowych i ról płciowych.
⬤ Przedmowa zawiera cenny kontekst historyczny.
⬤ Dialogi i dowcip typowe dla twórczości Shawa są doceniane.
⬤ Sztuka pozostaje aktualna i jest wciągająca dla czytelników.
⬤ Różne wydania mogą zawierać przydatne dodatkowe elementy, takie jak notki biograficzne.
⬤ Niektóre postacie, zwłaszcza Higgins, są postrzegane jako nielubiane lub problematyczne.
⬤ Niektóre wydania są źle sformatowane, z brakującymi liniami i scenami, co czyni je mniej przydatnymi do celów akademickich.
⬤ Gra jest czasami postrzegana jako przestarzała w dialogach i interakcjach postaci.
⬤ Czytelnicy mogą uznać różnicę między książką a musicalem za rozczarowującą.
⬤ Postać Elizy może być postrzegana przez niektórych czytelników jako irytująca.
(na podstawie 413 opinii czytelników)
Pygmalion
Chcesz przeczytać Pigmaliona? Jeśli tak, to czytaj dalej...
Pigmalion to sztuka George'a Bernarda Shawa, nazwana na cześć greckiej postaci mitologicznej. Po raz pierwszy została zaprezentowana na scenie w 1912 roku. Profesor fonetyki Henry Higgins zakłada się, że uda mu się wyszkolić rozkapryszoną dziewczynę z Cockney, Elizę Doolittle, aby mogła uchodzić za księżną na przyjęciu w ogrodzie ambasadora, ucząc ją, jak przybrać pozę dżentelmena, której najważniejszym elementem, jak wierzy, jest nienaganna mowa. Sztuka jest ostrym paszkwilem na sztywny brytyjski system klasowy tamtych czasów i komentarzem na temat niezależności kobiet. W starożytnej mitologii greckiej Pigmalion zakochał się w jednej ze swoich rzeźb, która następnie ożyła. Ogólna idea tego mitu była popularnym tematem dla angielskich dramaturgów epoki wiktoriańskiej, w tym jednego z wpływów Shawa, W. S. Gilberta, który napisał udaną sztukę opartą na tej historii, zatytułowaną Pigmalion i Galatea, po raz pierwszy zaprezentowaną w 1871 roku. Shaw znał również burleskową wersję, Galatea lub Pygmalion Reversed. Sztuka Shawa była wielokrotnie adaptowana, przede wszystkim jako musical My Fair Lady i film o tym samym tytule.
Pygmalion jest dostępny za jednym kliknięciem, wybierz przycisk „Kup teraz” w prawym górnym rogu TERAZ.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)