Ocena:
Recenzje „Pigmaliona” George'a Bernarda Shawa wyrażają mieszankę podziwu dla jego tematów i rozwoju postaci, szczególnie w przeciwieństwie do musicalu „My Fair Lady”. Czytelnicy doceniają złożoność postaci Elizy Doolittle i komentarz społeczny, jaki zapewnia sztuka. Pojawiają się jednak pewne uwagi krytyczne dotyczące sympatyczności postaci i tempa dialogów. Ponadto istnieją obawy dotyczące jakości edycji w niektórych wydaniach tekstu, co wpływa na wrażenia z czytania.
Zalety:⬤ Dobrze skonstruowany rozwój postaci, zwłaszcza Elizy Doolittle.
⬤ Komentarz społeczny odnoszący się zarówno do swoich czasów, jak i współczesnych kwestii.
⬤ Dodatkowe informacje w niektórych wydaniach wzbogacają wrażenia z lektury.
⬤ Inne zakończenie niż w „My Fair Lady” jest postrzegane jako bardziej realistyczne i prowokujące do myślenia.
⬤ Ogólnie uważana za łatwą i szybką lekturę ze względu na format sztuki.
⬤ W niektórych wydaniach brakuje odpowiedniej edycji, co prowadzi do brakujących scen i błędów, które utrudniają czytanie.
⬤ Postacie, w szczególności profesor Higgins, są postrzegane jako mało sympatyczne lub problematyczne.
⬤ Dialogi mogą wydawać się rozproszone lub pozbawione głębi, co wpływa na zaangażowanie czytelnika.
⬤ Sztuka wydaje się niektórym czytelnikom nieco przestarzała, przez co jest mniej wciągająca.
(na podstawie 413 opinii czytelników)
Pygmalion
"Widzisz tę istotę z jej angielskim krawężnikiem...
Cóż, sir, w ciągu trzech miesięcy mógłbym uznać tę dziewczynę za księżną...". Tak zaczyna się lingwistyczny projekt Henry'ego Higginsa, mający na celu przekształcenie mowy Elizy Dolittle.
Nie liczył jednak na zadziorny charakter Elizy ani na to, że się w niej zakocha...
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)