Pigmalion

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, recenzje „Pigmaliona” wskazują na mieszankę uznania dla jego wartości literackiej i krytyki jego postaci i dialogów. Podczas gdy wielu czytelnikom podobał się wnikliwy komentarz sztuki i jej związek z musicalem „My Fair Lady”, niektórzy uważali, że brakuje jej głębi lub jest przestarzała. Różnice między sztuką a adaptacjami filmowymi były często podkreślane, szczególnie w odniesieniu do rozwoju postaci i elementów tematycznych.

⬤ Sztuka zawiera historyczny i społeczny komentarz, który rezonuje nawet dzisiaj.
⬤ Scenariusz zawiera dowcipne dialogi i mistrzowskie wskazówki sceniczne.
⬤ Czytelnicy doceniają dołączoną przedmowę i dodatkowy kontekst w wydaniach.
⬤ Sztuka jest stosunkowo krótka i łatwa w odbiorze w porównaniu do adaptacji.
⬤ Wiele osób uznało zakończenie sztuki za bardziej realistyczne niż w musicalu.

⬤ Niektóre postacie są postrzegane jako niesympatyczne, a dialogi mogą być postrzegane jako płaskie lub rozproszone.
⬤ Niektóre wydania zostały skrytykowane za słabą edycję i brakujące sceny lub szczegóły.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że sztuka nie zestarzała się dobrze i brakuje jej wciągających cech w porównaniu do jej adaptacji.
⬤ Postać Elizy może być postrzegana jako irytująca, a jej niezależność wydaje się zagrożona przez zakończenie.

(na podstawie 413 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Pygmalion

Zawartość książki:

Pygmalion to sztuka George'a Bernarda Shawa, nazwana na cześć greckiej postaci mitologicznej.

Po raz pierwszy została zaprezentowana na scenie w 1913 roku. W starożytnej mitologii greckiej Pigmalion zakochał się w jednej ze swoich rzeźb, która następnie ożyła.

Ta niezwykle popularna komedia romantyczna autorstwa George'a Bernarda Shawa jest nie tylko klasyką samą w sobie, ale także dała początek wielu sztukom teatralnym, opowiadaniom i filmom (w tym pamiętnej oficjalnej adaptacji celuloidowej My Fair Lady) na całym świecie. Po wielu adaptacjach, z których najbardziej znaną jest amerykański musical My Fair Lady, sztuka nadal chwyta za serce widzów, nawet ponad sto lat po jej pierwszym przedstawieniu.