Major Barbara

Opinie czytelników

Recenzje „Major Barbara” podkreślają jej wciągający dowcip, złożone tematy i prowokujące do myślenia przesłanie dotyczące moralności, ubóstwa i etyki biznesu. Podczas gdy sama sztuka jest chwalona za ostry humor i rozwój postaci, kilku recenzentów zwraca uwagę na problemy z konkretnymi wydaniami, w szczególności dotyczące błędów składu i brakujących materiałów wstępnych. Ogólnie rzecz biorąc, sztuka jest postrzegana jako ważne dzieło, które rzuca widzom wyzwanie do krytycznego myślenia o kwestiach społecznych.

⬤ Angażujący i humorystyczny tekst, który równoważy poważne tematy z komedią.
⬤ Prowokująca do myślenia eksploracja moralności, ubóstwa i etyki biznesu.
⬤ Silny rozwój postaci, z zapadającymi w pamięć postaciami, takimi jak Lady Britomart i Undershaft.
⬤ Oferuje wgląd w kwestie społeczne, które pozostają aktualne do dziś.
⬤ Przyjemna lektura, zaskakująca głębią i elementami komediowymi.

⬤ Niektóre wydania mają znaczące błędy w składzie, które wpływają na czytelność.
⬤ Kilku recenzentów zauważyło, że w niektórych wydaniach brakuje przedmowy lub dodatkowych esejów, co prowadzi do niezadowolenia.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali dyskusje filozoficzne za długie lub złożone.
⬤ Kilku krytyków sugeruje, że gra może nie być arcydziełem, w zależności od indywidualnego gustu.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Major Barbara to trzyaktowa angielska sztuka autorstwa George'a Bernarda Shawa, napisana i premierowana w 1905 roku, a po raz pierwszy opublikowana w 1907 roku.

Historia dotyczy idealistycznej młodej kobiety, Barbary Undershaft, która angażuje się w pomoc biednym jako major Armii Zbawienia w Londynie. Przez wiele lat Barbara i jej rodzeństwo byli w separacji z ojcem, Andrew Undershaftem, który teraz pojawia się jako bogaty i odnoszący sukcesy producent amunicji.

Undershaft, ojciec, daje pieniądze Armii Zbawienia, obrażając major Barbarę, która nie chce być związana z jego "skażonym" bogactwem. Ojciec argumentuje jednak, że bieda jest gorszym problemem niż amunicja i twierdzi, że robi więcej, aby pomóc społeczeństwu, dając swoim pracownikom pracę i stały dochód, niż major Barbara, dając im chleb i zupę. Scenariusz sztuki powtarza kilka typowych "szawajskich" posunięć, polegających na braku apostrofów na skurczach i innej interpunkcji, poprzez posiadanie dydaktycznego eseju wprowadzającego wyjaśniającego tematykę sztuki oraz poprzez naginanie niektórych zasad pisania scenariuszy dla celów literackich; na przykład dwie postacie są wymienione jako "Kobieta" i "Mężczyzna", zanim Shaw nada im imiona, dla efektu dramatycznego.

Ponadto wersy w dialekcie angielskim są napisane fonetycznie (Bill Walker szydzi: "Wot prawce selvytion nah? ", "Jaką cenę ma teraz zbawienie? "). (wikipedia.org)