Niezbędne anioły

Opinie czytelników

Książka przedstawia przemyślaną analizę niemiecko-żydowskiego modernizmu, badając napięcie między nowoczesnością a tradycją przez pryzmat autorów takich jak Kafka i Benjamin. Podczas gdy tekst jest cierpliwy i wywiera coraz większy wpływ, istnieją poważne obawy dotyczące jego formatowania i dostępności na platformach cyfrowych.

⬤ Oferuje głęboką i zniuansowaną eksplorację paradoksu religijnego modernizmu.
⬤ Dostarcza przydatnych wyjaśnień na temat fascynującego momentu kulturowego.
⬤ Omawia alienację doświadczaną przez niemieckich (i austriackich) Żydów i jej wpływ na literaturę modernistyczną.
⬤ Podejmuje złożone tematy, takie jak relacja między wiarą a nihilizmem w dziełach modernistycznych pisarzy.

⬤ Słabe formatowanie w wersji cyfrowej, co utrudnia czytanie, a zdania są źle renderowane.
⬤ Problem utrzymuje się na wielu urządzeniach (Kindle, tablet, notebook, telefon), co prowadzi do frustracji wśród czytelników.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Necessary Angels

Zawartość książki:

W czterech eleganckich rozdziałach Robert Alter wyjaśnia pryzmatyczny blask stworzony przez połączenie trzech współczesnych mistrzów: Franza Kafki, Waltera Benjamina i Gershoma Scholema. Tom wskazuje na przecięcia tych rozbieżnych świadków nowoczesnej kondycji wątpliwości, ziemi niczyjej między tradycyjną religią a nowoczesną kulturą świecką.

Scholem, oddany syjonista i mistrz historii żydowskiego mistycyzmu, oraz Benjamin, marksistowski krytyk kultury, poświęcili wiele myśli i korespondencji Kafce, odkrywcy radykalnej alienacji w fikcji. Poczucie duchowej złożoności Kafki było inspiracją dla obu myślicieli w ich oporze przeciwko morderczym uproszczeniom totalitarnej ideologii. W Necessary Angels Alter odkrywa moment, w którym przyszłość modernizmu ujawnia się w jego zaabsorbowaniu przeszłością. Tytułowy anioł jest najpierw aniołem Kafki: 25 czerwca 1914 roku pisarz zapisał w swoim dzienniku senną wizję anioła, który zamienił się w pomalowaną drewnianą figurę statku. W 1940 roku, pod koniec swojego życia, Walter Benjamin poświęcił dziewiątą rozprawę z filozofii historii medytacji nad aniołem artysty Paula Klee, cytując najpierw wiersz, który napisał na temat tego obrazu. W wizji Benjamina postać Klee staje się aniołem historii, wessanym w przyszłość przez burzę postępu, z twarzą zwróconą ku Edenowi. Benjamin przekazał Scholemowi obraz olejny Klee.

Wisiał on w salonie domu Scholema przy ulicy Abarbanel w Jerozolimie do 1989 roku, kiedy to wdowa po nim umieściła go w Muzeum Izraela.

Skupienie się Altera na epifanicznej sile pamięci tych trzech wielkich modernistów pokazuje z czasami zaskakującą, czasami proroczą jasnością, że całkowite zerwanie z tradycją nie jest niezbędne dla modernizmu. Necessary Angels samo w sobie kontynuuje niezbędne odkrywanie przyszłości w przeszłości.