Kanon i kreatywność: Współczesne pisarstwo i autorytet Pisma Świętego

Opinie czytelników

Książka bada, w jaki sposób trzej współcześni pisarze, Kafka, Bialik i Joyce, wykorzystują Biblię w swojej sztuce, demonstrując głęboki szacunek dla jej wpływu. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają przedstawione spostrzeżenia i powiązania artystyczne, inni uważają, że treść można by zwięźle podsumować jedną ideą.

Oferuje wnikliwą analizę tego, jak współcześni pisarze wchodzą w interakcję z Biblią, pokazuje szacunek dla literatury biblijnej, poprawia zrozumienie procesu twórczego w odniesieniu do starożytnych tekstów.

Niektórzy czytelnicy uważają, że treść jest zbyt rozwlekła i uważają, że można ją podsumować w prosty sposób, kwestionując wartość długości książki.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Canon and Creativity: Modern Writing and the Authority of Scripture

Zawartość książki:

W tej pouczającej książce jeden z naszych czołowych krytyków literackich spogląda na szeroko dyskutowaną kwestię kanonu literackiego z zupełnie nowej perspektywy.

Robert Alter bada sposoby, w jakie szereg obrazoburczych dwudziestowiecznych autorów wykorzystał historie, język i obrazy najważniejszego tekstu kanonicznego - Biblii hebrajskiej. Alter przedstawia przekonujący argument przeciwko powszechnemu, pejoratywnemu postrzeganiu kanonu jako narzędzia ideologicznego egzekwowania.

Zamiast tego pokazuje, że kanony z natury są zaskakująco elastyczne, dostarczając późniejszym pisarzom zasobów wyobraźni, nawet jeśli ci sami pisarze buntują się przeciwko temu, co uważają za ograniczenia kanonu. Skupiając szczególną uwagę na "Ameryce" Franza Kafki, "Umarłych z pustyni" Haima Nahmana Bialika i "Ulissesie" Jamesa Joyce'a, Alter prezentuje niezwykłą perspektywę, umieszczając w jednej ramie dyskusji trzech pisarzy z bardzo różnych tradycji językowych (niemieckiej, hebrajskiej, angielskiej) i z różnych środowisk kulturowych (Pragi, Odessy, Dublina). Bliskie lektury tych najważniejszych współczesnych pisarzy ujawniają, w jaki sposób odniesienia do kanonicznych poprzedników mogą być zarówno zaskakująco różnorodne, jak i pomocne.

Badając różnorodne sposoby, w jakie materiał biblijny zostaje wpleciony w tkankę nowego dzieła, Alter oferuje również nowe spojrzenie na naturę i zasięg modernizmu. Krytycznie doceniając, a nie polemizując, Alter przekazuje w tej przemyślanej książce odnowione poczucie witalności literackiego modernizmu.