Ocena:
B. Książka Alana Wallace'a bada skrzyżowanie buddyzmu i zachodniej nauki, przedstawiając argumenty za nową dyscypliną zwaną „nauką kontemplacyjną”. Chociaż książka oferuje głębokie spostrzeżenia i jest dobrze zbadana, jest gęsta i może nie być odpowiednia dla początkujących. Zawiera mieszankę pochwał i krytyki dotyczących zarówno buddyjskich, jak i naukowych metodologii związanych ze świadomością.
Zalety:Książka jest dokładna i dobrze zbadana, zapewniając szczegółową eksplorację świadomości i skrzyżowania myśli Wschodu i Zachodu. Czytelnicy doceniają wiedzę Wallace'a i jego zdolność do przedstawiania złożonych idei w prostszy sposób. Odniesienia i sekcja notatek są obszerne, przyczyniając się do akademickiego rygoru książki. Wielu recenzentów uznało ją za pouczającą w kwestii ograniczeń materialistycznej nauki.
Wady:Książka jest uważana za „ciężką” i szczegółową, przez co stanowi wyzwanie dla czytelników bez doświadczenia w praktykach kontemplacyjnych lub nauce. Niektóre krytyki koncentrują się na spekulatywnym podejściu Wallace'a i wyzwaniach związanych z integracją buddyjskiej metafizyki ze współczesną neuronauką, z obawami dotyczącymi interpretacji subiektywnych doświadczeń. Może to nie być odpowiednie wprowadzenie dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z nauką kontemplacyjną.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Contemplative Science: Where Buddhism and Neuroscience Converge
Nauka od dawna traktuje religię jako zbiór osobistych przekonań, które mają niewiele wspólnego z racjonalnym rozumieniem umysłu i wszechświata. Jednak B. Alan Wallace, szanowany buddyjski uczony, proponuje, aby kontemplacyjne metodologie buddyzmu i zachodniej nauki można było zintegrować w jedną dyscyplinę: naukę kontemplacyjną.
Nauka o świadomości wprowadza pierwszoosobowe metody badania umysłu poprzez buddyjskie techniki kontemplacyjne, takie jak samatha, zorganizowany, szczegółowy system treningu uwagi. Tak jak naukowcy dokonują obserwacji i przeprowadzają eksperymenty za pomocą technologii, tak kontemplatycy od dawna testują swoje własne teorie za pomocą wysoko rozwiniętych medytacyjnych umiejętności obserwacji i eksperymentowania. Nauka kontemplacyjna pozwala na głębsze poznanie zjawisk umysłowych, w tym szerokiego zakresu stanów świadomości, a jej nacisk na ścisłą dyscyplinę umysłową przeciwdziała skutkom konatywnych (intencji i pragnień), uwagowych, poznawczych i afektywnych zaburzeń równowagi.
Podobnie jak behawioryzm, psychologia i neuronauka rzuciły światło na procesy poznawcze, które pozwalają nam przetrwać i rozwijać się, nauka kontemplacyjna oferuje przełomową perspektywę poszerzania naszej zdolności do urzeczywistniania prawdziwego dobrobytu. Tworzy również związek między światem materialnym a sferą podświadomości, która wykracza poza tradycyjne, oparte na nauce rozumienie jaźni.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)