Krwawe wesele i Yerma

Opinie czytelników

Książka zawiera dwie godne uwagi sztuki Lorki, „Krwawe wesele” i „Yerma”, które poruszają tematy pożądania, represji i statusu kobiet w wiejskiej Hiszpanii na początku XX wieku. Jest jednak krytykowany za to, że nie zawiera „Domu Bernardy Alba”, często uważanego za arcydzieło Lorki, co czyni kolekcję mniej atrakcyjną. Chociaż pisarstwo jest chwalone za poetycką i symboliczną naturę, niektórzy czytelnicy mogą uznać, że Lorca intensywnie używa symboliki i kontekstu kulturowego, szczególnie w tłumaczeniu.

⬤ Zawiera ważne sztuki Lorki, które eksplorują uniwersalne tematy pożądania i represji.
⬤ Styl pisania jest chwalony za liryzm i wyrafinowanie.
⬤ „Yerma” jest znana z oryginalnego skupienia się na represjach kobiet i jest postrzegana jako dzieło feministyczne.
⬤ W sztukach jest silna symboliczna i emocjonalna głębia.

⬤ Brak „Domu Bernardy Alba”, uważanego za najlepsze dzieło Lorki.
⬤ Sztuki są trudne do odczytania ze względu na silną symbolikę i odniesienia kulturowe, które mogą zmylić czytelników niezaznajomionych z kulturą hiszpańską.
⬤ Minimalne wskazówki sceniczne i opisy mogą sprawić, że czytelnicy nie zrozumieją fizycznych elementów sztuk.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać sztuki za rozczarowujące w porównaniu do oczekiwań.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Blood Wedding and Yerma

Zawartość książki:

"Hipnotyzujący i nawiedzający... liryczne tłumaczenie". -BroadwayWorld.com.

"Namiętny, pierwotny i poetycki... pięknie przetłumaczony przez Langstona Hughesa". -NOW Toronto.

" Tłumaczenie Merwina ujawnia tę wrażliwość, to poczucie skali i muzykalności." -Melia Benussen, Wstęp.

Jeden z największych hiszpańskich poetów i dramaturgów, Federico Garcia Lorca, pisał w wielu stylach, ale osiągnął dojrzałość i sławę dzięki swoim chłopskim sztukom, Blood Wedding i Yerma, w których beznamiętny język i obrazy podkreślają tragiczne narracje. Te nigdy wcześniej niepublikowane tłumaczenia łączą arcydzieła Garcii Lorki z dwoma najbardziej utalentowanymi amerykańskimi poetami, Langstonem Hughesem i W. S. Merwinem.

Epigramatyczny styl i pozbawiony sentymentalizmu liryzm W.S. Merwina potęgują nagłość i żarliwość Yermy, historii kobiety, której udaremniona tęsknota za dzieckiem zmusza ją do zamordowania obojętnego męża. Wybitny afroamerykański poeta Langston Hughes nadaje swojej wersji Blood Wedding - historii niechętnej panny młodej, która ucieka ze swoim kochankiem w noc poślubną - rytmiczną intensywność i językowe piękno, które może osiągnąć tylko inny poeta.