Gaudier-Brzeska: A Memoir

Opinie czytelników

W recenzjach podkreślono, że książka jest ważnym spojrzeniem na życie i twórczość Henri Gaudier-Brzeska przez pryzmat Ezry Pounda. Czytelnicy doceniają artystyczne spostrzeżenia, kontekst historyczny i nacisk na niedoceniany talent w świecie sztuki. Niektórzy użytkownicy zauważają jednak niezadowolenie z jakości niektórych otrzymanych wydań i ilustracji.

⬤ Ważna i wnikliwa eksploracja życia i twórczości Gaudier-Brzeskiej.
⬤ Napisana przez szanowaną postać w literaturze, Ezrę Pounda.
⬤ Zachęca do uświadomienia sobie niedocenianych artystów i ich wkładu.
⬤ Zawiera interesujące spojrzenie na sztukę i życie podczas I wojny światowej.
⬤ Krótka, ale wciągająca lektura z nowoczesnymi ilustracjami, które niektórzy czytelnicy uznali za atrakcyjne.

⬤ Niektóre otrzymane wydania były słabej jakości, opisywane raczej jako fotokopie niż oryginały.
⬤ Ilustracje w książce nie były dobrze odtworzone, co prowadziło do rozczarowania.
⬤ Kilku czytelników zauważyło, że kolekcja jest raczej kompilacją pism niż trwałym studium.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Książka Ezry Pounda o francuskim rzeźbiarzu Henri Gaudier-Brzeska została po raz pierwszy opublikowana w 1916 roku.

Powiększone wydanie, zawierające trzydzieści stron ilustracji (rzeźb i rysunków), a także późniejsze prace Pounda na temat Gaudiera, ukazało się w 1970 roku, a teraz jest ponownie wydawane jako ND Paperbook. Wspomnienie jest cenne zarówno dla historii sztuki nowoczesnej, jak i dla tego, co pokazuje nam o samym Poundzie, jego zdolności do rozpoznawania geniuszu w innych, a następnie skutecznego nagłaśniania go.

Czy istniałaby dziś Salle Gaudier-Brzeska w Musee de L'Art Moderne w Paryżu, gdyby Pound nie był jego orędownikiem? Talent Gaudiera był imponujący, a jego wortycystyczna estetyka ważna jako teoria, ale zginął podczas I wojny światowej w wieku dwudziestu trzech lat, pozostawiając po sobie jedynie niewielki dorobek. Pound poznał Gaudiera w Londynie, gdzie młody artysta przybył wraz ze swoją towarzyszką, urodzoną w Polsce Zofią Brzeską, której nazwisko dodał do swojego. Żyli w biedzie, gdy Pound kupił Gaudierowi kamień, z którego wykonano słynną „hieratyczną głowę” poety.

Pound organizował wystawy i publikował manifesty Gaudiera w „Blast” i „The Egoist”. Pisał i wysyłał do niego paczki w okopach, gdzie Gaudier, rzeźbiarz do końca, wyrzeźbił madonnę z dzieciątkiem z kolby zdobytego niemieckiego karabinu, zaledwie dwa dni przed śmiercią”.