Ocena:
Książka „Dreamtigers” autorstwa Borgesa opisywana jest jako magiczna kolekcja krótkiej prozy i poezji, która daje wgląd w umysł i proces twórczy autora. Choć chwalona za głębię i osobisty charakter, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej ścisłego kunsztu bardziej znanych dzieł Borgesa. Jest to pozycja zalecana dla osób zaznajomionych z Borgesem, ale może nie być najlepszym wprowadzeniem dla nowych czytelników.
Zalety:⬤ Magiczny i pełen wyobraźni styl pisania.
⬤ Oferuje osobisty i biograficzny wgląd w życie Borgesa.
⬤ Krótka, szybka lektura z głębokimi przemyśleniami, które prowokują do refleksji.
⬤ Mocne tłumaczenie, które oddaje unikalny głos Borgesa.
⬤ Doskonała dla fanów Borgesa i osób zainteresowanych takimi tematami jak czas, tożsamość i literatura.
⬤ Brak dopracowanej jakości bardziej znanych dzieł Borgesa.
⬤ Może nie być odpowiednia dla nowych czytelników Borgesa, ponieważ może nie reprezentować jego mocnych stron.
⬤ Niektórzy uważają, że poezja nie jest godna uwagi, zwłaszcza w tłumaczeniu.
⬤ Duplikacja treści z wydaniem Aleph może być wadą dla niektórych czytelników.
(na podstawie 20 opinii czytelników)
Dreamtigers zostało uznane za jedno z arcydzieł literackich XX wieku przez Mortimera J. Adlera, redaktora Great Books of the Western World.
Autor uznał ją za swoje najbardziej osobiste dzieło. Złożone z wierszy, przypowieści i opowieści, szkiców i apokryficznych cytatów, Dreamtigers na pierwszy rzut oka wydaje się być próbką - choć olśniewającą - twórczości mistrza. Jednak po bliższym przyjrzeniu się, czytelnik odkrywa, że książka jest subtelnie i organicznie zjednoczonym samoobjawieniem.
Dreamtigers eksploruje tajemnicze terytorium, które leży pomiędzy marzeniami kreatywnego artysty a „prawdziwym” światem. Główną wizją dzieła jest pustelnik w „otulającym spokoju” biblioteki, spoglądający w przyszłość na czas, kiedy zniknie, ale w ponadczasowym świecie swoich książek będzie kontynuował dialog z nieśmiertelnymi z przeszłości - Homerem, Don Kichotem, Szekspirem.
Podobnie jak Homer, twórca tych snów cierpi na słabnący wzrok. Mimo to śni o tygrysach prawdziwych i wyimaginowanych i zastanawia się nad życiem, które przede wszystkim było intensywnie introspektywne, życiem spokojnego opanowania i pochłonięcia światem wyobraźni.
Jednocześnie jest świadomy tego drugiego Borgesa, postaci publicznej, o której czyta z mieszanymi uczuciami: "To ten drugi, to Borges, któremu przytrafiają się różne rzeczy. "
