Żydzi milczenia: Osobisty raport o sowieckim żydostwie

Opinie czytelników

Recenzje książki „Refiner's Fire” podkreślają jej mocny portret zmagań i odporności radzieckich Żydów w czasach komunizmu. Wymowne teksty Elie Wiesela i wgląd w strach, ucisk i wspólnotową więź między Żydami głęboko rezonowały z czytelnikami, czyniąc z niej lekturę obowiązkową dla osób zainteresowanych żydowską historią i tożsamością.

Książka jest chwalona za inspirującą fabułę, silny wpływ emocjonalny i dobrze zbadany kontekst historyczny. Czytelnicy doceniają elokwencję pisarstwa Wiesela, więź, jaką wspiera wśród Żydów na całym świecie, oraz jego rolę w podkreślaniu trudnej sytuacji radzieckich Żydów. Wielu z nich uznało książkę za dokładną i dobrze napisaną, a kilku zwróciło uwagę na jej zdolność do wywoływania silnych reakcji emocjonalnych.

Chociaż nie wspomniano o tym wprost, można wywnioskować pewne krytyczne uwagi dotyczące intensywności tematu, który może być przytłaczający dla niektórych czytelników. Ponadto, recenzje nie podkreślają żadnych konkretnych słabości lub braku głębi w niektórych obszarach, co sugeruje w dużej mierze pozytywny odbiór.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Jews of Silence: A Personal Report on Soviet Jewry

Zawartość książki:

Jesienią 1965 r. izraelska gazeta Haaretz wysłała młodego dziennikarza Elie Wiesela do Związku Radzieckiego, by relacjonował życie Żydów uwięzionych za żelazną kurtyną.

"Podchodziłem do Żydów, którzy nigdy nie zostali umieszczeni w sowieckim oknie wystawowym przez władze sowieckie" - napisał Wiesel. "Tylko oni, w swojej anonimowości, mogliby opisać warunki, w jakich żyją; tylko oni mogliby powiedzieć, czy doniesienia, które słyszałem, były prawdziwe czy fałszywe - i czy ich dzieci i wnuki, mimo wszystko, nadal chcą pozostać Żydami. Od nich dowiedziałbym się, co musimy zrobić, aby pomóc...

lub czy w ogóle chcą naszej pomocy". To, co odkrył, zadziwiło go: Żydowscy mężczyźni i kobiety, młodzi i starzy, w Moskwie, Kijowie, Leningradzie, Wilnie, Mińsku i Tbilisi, całkowicie odcięci od świata zewnętrznego, przezwyciężając strach przed wszechobecnym KGB, pytali Wiesela o życie Żydów w Ameryce, Europie Zachodniej, a przede wszystkim w Izraelu.

Posiadają niewielką wiedzę na temat żydowskiej historii i bieżących wydarzeń; obchodzą żydowskie święta, ryzykując i mając jedynie mgliste pojęcie o tym, co te dni upamiętniają. "Większość z nich przychodzi do synagogi nie po to, by się modlić" - pisze Wiesel - "ale z chęci utożsamienia się z narodem żydowskim, o którym nie wiedzą prawie nic". Wiesel obiecuje przedstawić historie tych ludzi światu zewnętrznemu.

W domu jednego z dysydentów otrzymuje prezent - rosyjskojęzyczne tłumaczenie Nocy, opublikowane nielegalnie przez podziemie. "Mój Boże", pomyślałem, "ten człowiek zaryzykował aresztowanie i więzienie tylko po to, by udostępnić moje teksty ludziom tutaj".