Ocena:
Książka jest głęboko napisanym hołdem dla cierpienia jednostek podczas Holokaustu, szczególnie oczami nastoletniego chłopca w obozie zagłady. Podkreśla horror i brutalność systematycznego mordowania Żydów w tym czasie.
Zalety:⬤ Wspaniale napisana
⬤ zapewnia głęboki wgląd w cierpienie ofiar Holokaustu
⬤ ważna dla zrozumienia historycznych okrucieństw
⬤ ukazuje głębię ludzkiej rozpaczy i bezwzględność ludzkości
⬤ zachęca do współczucia i świadomości.
Trudna lektura ze względu na ciężką tematykę; może wywoływać silne reakcje emocjonalne.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Elie Wiesel, odrodzony z popiołów Holokaustu, został laureatem Pokojowej Nagrody Nobla, działaczem na rzecz uciśnionych, nauczycielem, wielokrotnie nagradzanym powieściopisarzem i znanym humanistą.
Z łatwością poruszał się wśród światowych przywódców, ale równie dobrze czuł się wśród osób pozbawionych praw obywatelskich. Po otrzymaniu Nagrody Nobla Wiesel założył Fundację Elie Wiesela na rzecz Ludzkości, której jedną z pierwszych inicjatyw było zorganizowanie konkursu Elie Wiesel Ethics Essay Contest.
Refleksje zawarte w tym tomie pochodzą od sędziów konkursu. Dzielą się oni swoimi osobistymi i zawodowymi doświadczeniami, pracując z Wieselem i ucząc się od niego, dając wgląd w osobę kryjącą się za postacią publiczną. W czasach, gdy przyszłość wydaje się złowieszcza i chaotyczna, refleksje te zawierają obietnicę etycznych i moralnych możliwości.
Studenci, których eseje budzą to poczucie nadziei, wyróżniają się wnikliwością i zaangażowaniem. Przesłania zawarte w refleksjach sędziów odzwierciedlają przekonania Wiesela o znaczeniu przyjaźni, potrzebie przesłuchania (bez porzucania) Boga i sile pamięci w celu zwalczania obojętności.
