Ocena:

Książka „The Island of Missing Trees” autorstwa Elif Shafak to wielowymiarowa narracja, która łączy w sobie elementy fikcji historycznej, romansu i pisarstwa przyrodniczego, otoczona tłem konfliktu na Cyprze. Opowiada historię greckich i tureckich cypryjskich kochanków i ich córki, przeplataną unikalną perspektywą drzewa figowego jako narratora. Podczas gdy wielu czytelników uważa książkę za czarującą i bogatą w język, niektórzy uważają, że perspektywa drzewa osłabia opowiadanie historii poprzez nadmierną antropomorfizację natury.
Zalety:⬤ Piękny i sugestywny tekst wypełniony warstwami i ziarnami prawdy.
⬤ Wciągająca i głęboka eksploracja postaci i ich relacji.
⬤ Unikalna perspektywa narracji z drzewa figowego, dodająca głębi i połączenia z naturą.
⬤ Bogaty kontekst historyczny i informacje na temat konfliktu na Cyprze.
⬤ Emocjonalny rezonans i refleksja nad przetrwaniem, traumą i miłością.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za niezapomnianą i czarującą lekturę.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali narrację o drzewie figowym za rozpraszającą lub antropocentryczną.
⬤ W kilku recenzjach podkreślono potrzebę większego rozwoju postaci i elementów łączących fabułę.
⬤ Książka, pomimo swoich romantycznych elementów, nie zapewnia dobrego samopoczucia podczas czytania, ponieważ porusza ciężkie tematy i konflikty międzyludzkie.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że narracja drzewa była zbyt dydaktyczna lub że umniejszała unikalny głos, który mogła zaoferować.
(na podstawie 624 opinii czytelników)
The Island of Missing Trees
A REESE'S BOOK CLUB PICK
Zdobywczyni Srebrnego Medalu BookTube 2022 w kategorii fikcja * Nominowana do Women's Prize for Fiction
Mądra powieść o miłości i smutku, korzeniach i gałęziach, przesiedleniu i domu, wierze i przekonaniach. Balsam dla naszych posiniaczonych czasów. -David Mitchell, autor Utopia Avenue
Bogata, magiczna nowa powieśćo przynależności i tożsamości, miłości i traumie, naturze i odnowie, od nominowanego do nagrody Bookera autora 10 minut 38 sekund w tym dziwnym świecie.
Dwoje nastolatków, grecki Cypryjczyk i turecki Cypryjczyk, spotyka się w tawernie na wyspie, którą obaj nazywają domem. W tawernie, ukryci pod girlandami czosnku, papryczek chili i wiciokrzewu, Kostas i Defne rozwijają swoją zakazaną miłość do siebie nawzajem. Drzewo figowe rozciąga się przez wnękę w dachu, a to drzewo jest świadkiem ich cichych, szczęśliwych spotkań i ostatecznie ich cichych, ukradkowych odejść. Drzewo jest tam, gdy wybucha wojna, gdy stolica zostaje zredukowana do popiołów i gruzów, a nastolatkowie znikają. Kilkadziesiąt lat później Kostas powraca. Jest botanikiem poszukującym rodzimych gatunków, ale tak naprawdę szuka utraconej miłości.
Wiele lat później w ogrodzie domu w Londynie, w którym mieszka Ada Kazantzakis, rośnie figowiec. To drzewo jest jej jedynym łącznikiem z wyspą, której nigdy nie odwiedziła - jej jedynym łącznikiem z burzliwą historią jej rodziny i jej złożoną tożsamością, gdy stara się rozwikłać lata tajemnic, aby znaleźć swoje miejsce na świecie.
Poruszająca, pięknie napisana i delikatnie skonstruowana opowieść o miłości, podziałach, transcendencji, historii i świadomości ekologicznej, Wyspa zaginionych drzew to najlepsze jak dotąd dzieło Elif Shafak.