Tragedie

Opinie czytelników

Recenzje tragedii Seneki ujawniają mieszankę podziwu dla jego wkładu w dramat i filozofię, kontrastującą z krytyką jego stylu pisania. Podczas gdy wielu czytelników docenia głębię rozwoju postaci i filozoficzne spostrzeżenia w jego pracy, inni uważają jego tragedie za nużące i powtarzalne.

⬤ Wszechstronne źródło badań obejmujące dramaturgów, postacie i tematy.
⬤ Doskonałe wprowadzenie wyjaśniające techniki dramatyczne i filozofię stoicką.
⬤ Oferuje wgląd w psychologię postaci i indywidualność.
⬤ Tragedie Seneki są opisywane jako poetyckie i emocjonalnie oddziałujące.
⬤ Tłumaczenia i analizy naukowe zwiększają zrozumienie.

⬤ Niektórzy uważają, że tragedie są nieciekawe i powtarzalne.
⬤ Pisanie jest postrzegane jako zbyt długie z prostymi propozycjami rozciągniętymi na wiele stron.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że dyskusje na tematy filozoficzne odciągają uwagę od samego dramatu.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tragedies

Zawartość książki:

Seneka to postać o pierwszorzędnym znaczeniu zarówno w rzymskiej polityce, jak i literaturze: czołowy doradca Nerona, który próbował powstrzymać megalomanię cesarza; płodny filozof moralny; oraz autor tragedii wierszowanych, które wywarły silny wpływ na Szekspira i innych renesansowych dramaturgów.

Sztuki Seneki przedstawiają intensywne namiętności i interakcje w równie silnej retoryce. Ich perspektywa jest znacznie bardziej ponura niż ta przyjęta w jego prozie. Jego fabuły opierają się na mitycznych epizodach, zgodnie z klasyczną tradycją. Jednak realia polityczne cesarskiego Rzymu znajdują również odzwierciedlenie w obsesyjnej trosce o władzę i panowanie nad innymi. Oktawia jest naszym jedynym zachowanym przykładem rzymskiej sztuki historycznej; osadzona na dworze Nerona, została prawdopodobnie napisana przez wielbiciela Seneki jako męża stanu i dramaturga.

John G. Fitch gruntownie zrewidował swoje dwutomowe wydanie Tragedii Seneki, aby uwzględnić badania tekstowe i interpretacyjne, które pojawiły się od czasu jego pierwszej publikacji. Jego tłumaczenie oddaje siłę dramatycznego języka Seneki i liryczną jakość jego ody chóralnej.