Tarrying with the Negative: Kant, Hegel i krytyka ideologii

Opinie czytelników

Książka Zizka „Tarrying with the Negative” oferuje błyskotliwą syntezę niemieckiego idealizmu i filozofii Jacquesa Lacana. Zagłębia się w złożone tematy w dziele Hegla i zapewnia unikalny wgląd w epistemologię i ideologię, co czyni ją ważnym studium dla osób zainteresowanych tymi tematami.

Książka jest dobrze napisana i jasno przedstawia złożone idee. Dostarcza przełomowych spostrzeżeń, które nie są powszechnie spotykane w tradycyjnych tekstach na temat Hegla czy niemieckiego idealizmu. Zizek skutecznie integruje filozofie Kanta, Hegla i Lacana, przedstawiając je w zrozumiały sposób.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać poprzednie prace Zizka za mniej przystępne i chociaż ta książka jest jaśniejsza niż wiele innych jego publikacji, nadal wymaga doświadczenia w filozofii, aby w pełni docenić materiał.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tarrying with the Negative: Kant, Hegel, and the Critique of Ideology

Zawartość książki:

W ciągu zaledwie pięciu lat, publikując cztery przełomowe książki, Slavoj Zizek zyskał reputację jednego z najbardziej porywających, wnikliwych i skandalicznych myślicieli ostatnich czasów. Być może bardziej niż jakikolwiek inny pojedynczy autor, jego pisma stanowiły najbardziej przekonujący dostępny dowód na uznanie Jacquesa Lacana za najważniejszego filozofa naszych czasów.

W Tarrying with the Negative Zizek rzuca wyzwanie współczesnej krytyce ideologii, a tym samym otwiera drogę do nowego zrozumienia konfliktu społecznego, zwłaszcza ostatnich wybuchów nacjonalizmu i walk etnicznych. Czy jesteśmy, pyta Zizek, ograniczeni do postmodernistycznego wszechświata, w którym prawda jest zredukowana do warunkowego efektu różnych praktyk dyskursywnych i gdzie nasza podmiotowość jest rozproszona poprzez mnogość ideologicznych stanowisk? Jego odpowiedź brzmi "nie", a wyjściem jest powrót do filozofii. Ten powrót do niemieckiego idealizmu pozwala Zizekowi przekształcić krytykę ideologii jako narzędzie do ujawnienia dynamiki naszego społeczeństwa, którego kluczowym aspektem jest debata na temat nacjonalizmu, zwłaszcza gdy rozwinęła się ona na Bałkanach - w domu Zizka. Zizek przenosi debatę nad nacjonalizmem w sferę współczesnej polityki kulturalnej, przełamując impas skoncentrowany na nacjonalizmach o aspiracjach faszystowskich i antykolonialnych. Prowokacyjnie Zizek argumentuje, że tym, co napędza nacjonalistyczny i etniczny antagonizm, jest zbiorowa odmowa naszej własnej przyjemności.

Używając przykładów z kultury popularnej i wysokiej teorii, aby oświetlić się nawzajem - opera, film noir, kapitalistyczny uniwersalizm, fundamentalizm religijny i etniczny - ta praca świadczy o tym, że znacznie bardziej radykalnie niż postmodernistyczni sofiści, Kant i Hegel są naszymi współczesnymi.