Irak: Pożyczony czajnik

Opinie czytelników

Recenzje wyrażają mieszane opinie na temat książki Zizka, zwracając uwagę na jej prowokacyjny styl i złożoność argumentów. Podczas gdy niektórzy doceniają jego unikalne spostrzeżenia i zdolność do wywoływania dyskusji poza głównym nurtem narracji, inni krytykują brak skupienia i spójności, szczególnie w późniejszych rozdziałach, które odbiegają od tematu Iraku.

⬤ Prowokacyjny i wnikliwy styl pisania typowy dla Zizka.
⬤ Stymuluje dyskusję na tematy często ignorowane przez media głównego nurtu.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na implikacje wojny w Iraku i politykę międzynarodową.
⬤ Pierwsza część książki jest szczególnie wciągająca i prowokująca do myślenia.

⬤ Brakuje spójności i głębi w późniejszych rozdziałach, które znacznie odbiegają od głównego tematu.
⬤ Czasami argumentacja może być postrzegana jako powierzchowna.
⬤ Wymaga znajomości złożonych teorii (Marks, Hegel, Freud, Lacan) dla pełnego zrozumienia.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznają tekst za zbyt zawiły i wypełniony niepotrzebnymi alegoriami.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Iraq: The Borrowed Kettle

Zawartość książki:

Aby oddać dziwną logikę snów, Freud zacytował stary dowcip o pożyczonym czajniku: (1) nigdy nie pożyczyłem od ciebie czajnika, (2) zwróciłem ci go nietkniętego, (3) czajnik był już zepsuty, kiedy go od ciebie dostałem. Takie wyliczenie niespójnych argumentów oczywiście potwierdza dokładnie to, czemu próbuje zaprzeczyć, że zwróciłem ci zepsuty czajnik.

Ta sama niespójność, argumentuje i ek, charakteryzowała uzasadnienie ataku na Irak: Powiązanie między reżimem Saddama a Al-Kaidą zostało przekształcone w zagrożenie, jakie reżim stanowił dla regionu, które następnie zostało przekształcone w zagrożenie, jakie dla wszystkich (ale szczególnie dla USA i Wielkiej Brytanii) stanowiła broń masowego rażenia. Kiedy nie znaleziono żadnej znaczącej broni, zastosowano tę samą dziwaczną logikę: OK, dwa laboratoria, które znaleźliśmy, tak naprawdę niczego nie dowodzą, ale nawet jeśli w Iraku nie ma broni masowego rażenia, istnieją inne dobre powody, by obalić takiego tyrana jak Saddam...

Irak: The Borrowed Kettle, który można uznać za kontynuację uznanego po 11 września Welcome to the Desert of the Real, analizuje tło, które taka niespójna argumentacja ukrywa, a jednocześnie nie może nie podkreślić: jaka była rzeczywista ideologiczna i polityczna stawka ataku na Irak? W klasycznym irakijskim stylu nie oszczędza niczego i nikogo, ani żałośnie bezsilnego pacyfizmu, ani obłudnego współczucia dla cierpienia narodu irackiego".