Rok niebezpiecznych marzeń

Opinie czytelników

Książka Slavoja Zizka „Rok niebezpiecznego marzycielstwa” angażuje się w polityczne i społeczne wstrząsy 2011 roku, analizując wydarzenia takie jak Arabska Wiosna czy Occupy Wall Street przez pryzmat filozofii. Podczas gdy wielu czytelników docenia spostrzeżenia i zabawny styl Zizka, krytycy podkreślają problemy z koncentracją, autoplagiatem i powierzchownością jego argumentów.

⬤ Wciągający i zabawny styl pisania, który zawiera odniesienia do popkultury, czyniąc złożone koncepcje filozoficzne bardziej przystępnymi.
⬤ Dostarcza wnikliwej krytyki ważnych wydarzeń politycznych w 2011 roku, rzucając światło na kwestie takie jak kapitalizm i demokracja.
⬤ Wielu czytelników docenia unikalną perspektywę Zizka i jego zdolność do stymulowania myśli i dyskusji na temat współczesnych ruchów społecznych.

⬤ Krytyka braku skupienia i spójności, z niektórymi sekcjami postrzeganymi jako chaotyczne lub styczne, w szczególności jego długą analizą popkultury.
⬤ Zarzuty o autoplagiat, gdzie wiele fragmentów wydaje się podobnych lub identycznych z jego poprzednimi pracami bez odpowiedniego cytowania.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają argumenty za powierzchowne, pozbawione dogłębnej analizy lub konkretnych rozwiązań poruszonych kwestii.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Year of Dreaming Dangerously

Zawartość książki:

Nazwijmy go rokiem niebezpiecznych marzeń: rok 2011 zaskoczył świat serią wstrząsających wydarzeń. Podczas gdy protestujący w Nowym Jorku, Kairze, Londynie i Atenach wyszli na ulice w pogoni za emancypacją, niejasne destrukcyjne fantazje zainspirowały rasistowskich populistów w tak odległych od siebie miejscach jak Węgry i Arizona, osiągając przerażające zwieńczenie w działaniach masowego mordercy Andersa Breivika.

Podziemne dzieło niezadowolenia trwa. Narasta gniew, po którym nastąpi nowa fala buntów i niepokojów.

Dlaczego? Ponieważ wydarzenia z 2011 roku zapowiadają nową rzeczywistość polityczną. Są to ograniczone, zniekształcone - a czasem nawet wypaczone - fragmenty utopijnej przyszłości uśpionej w teraźniejszości.