Organy bez ciał: O Deleuze'u i konsekwencjach

Opinie czytelników

Recenzje książki Zizka na temat Deleuze'a są podzielone, niektórzy chwalą jej innowacyjne podejście i wciągający styl, podczas gdy inni krytykują ją za brak głębi i błędne przedstawienie pracy Deleuze'a. Nieformalne i konfesyjne pisanie Zizka jest doceniane przez niektórych, ale inni uważają je za słabo skonstruowane i nieoryginalne.

⬤ Oferuje świeże i wciągające spojrzenie na twórczość Deleuze'a.
⬤ Przyjemny, nieformalny styl pisania, który sprawia, że złożone idee stają się przystępne.
⬤ Dostarcza znaczącej reinterpretacji Deleuze'a w odniesieniu do Lacana i Hegla.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają myśli Zizka za pouczające i prowokujące do myślenia.

⬤ Wielu krytyków uważa, że Zizek nie odnosi się odpowiednio do filozofii Deleuze'a, często błędnie interpretując jego idee.
⬤ Książka opisywana jest raczej jako zdezorganizowany zbiór przetworzonych tekstów niż spójny argument.
⬤ Krytycy wspominają o braku znaczącego zaangażowania w kluczowe teksty Deleuze'a.
⬤ Niektórzy uważają styl Zizka za nużący i pretensjonalny.
⬤ Fizyczna jakość książki jest krytykowana za nieprofesjonalny wygląd.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Organs Without Bodies: On Deleuze and Consequences

Zawartość książki:

Z nowym wstępem autora. W tej pysznie polemicznej pracy gigant teorii kultury zanurza się w ideach giganta myśli francuskiej.

W swoim wrogim stylu Zizek łączy prace Deleuze'a zarówno z Edypem, jak i Heglem, postaciami, od których francuski filozof się dystansował. Zizek odwraca niektóre koncepcje Deleuze'a, aby zbadać "organy bez ciał" w takich filmach jak Fight Club i dzieła Hitchcocka.

Wreszcie, atakuje to, co postrzega jako "radykalny szyk" Deleuzjan, argumentując, że takie projekty zmieniają Deleuze'a w ideologa dzisiejszego "cyfrowego kapitalizmu". Dzięki swojej błyskotliwej energii i nieustraszonej argumentacji Zizek stara się przywrócić prawdziwszego, bardziej radykalnego Deleuze'a niż ten, którego myśleliśmy, że znamy.