Społeczność kobiet

Opinie czytelników

Recenzje chwalą książkę Lawrence'a Blocka za wciągający styl pisania, silny rozwój postaci i intrygujące zwroty akcji, co czyni ją godną polecenia lekturą. Pomimo swojej wyjątkowości w porównaniu do innych jego dzieł, pozostaje przyjemna i zabawna.

Płynne pisanie, wciągająca fabuła, świetna charakterystyka, wciągające zwroty akcji, odpowiednie zarówno dla nowych, jak i doświadczonych czytelników Blocka.

Dla niektórych czytelników może to być dziwne odejście od zwykłego stylu Blocka.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Community of Women

Zawartość książki:

Od autora:

Sheldon Lord rozpoczął swoją karierę od powieści CARLA, wydanej przez Harry Shorten's Midwood Books w 1958 roku. Mniej więcej rok później napisał CAMPUS TRAMP dla Nightstand Books Williama Hamlinga, dla którego zmienił się w Andrew Shawa. Pierwszą książką młodego Lorda dla trzeciego wydawcy, Beacon, był APRIL NORTH.

Każdy wydawca chciał od niego więcej. Prośba Beacon o drugą książkę była niezwykle konkretna. Mieli na myśli tytuł - WSPÓLNOTA KOBIET - i temat. Ich pomysł polegał na tym, że na przedmieściach mieszkało bez liku interesujących i atrakcyjnych par, a pięć poranków w tygodniu praktycznie wszyscy mężowie jeździli pociągiem na Manhattan, podczas gdy ich żony pozostawały w domu, by robić przypuszczalnie miłosne rzeczy. Tak więc w ciągu dnia, od poniedziałku do piątku, wszystkie te żony stanowiły... społeczność kobiet. Co czyniło z niej siedlisko gorących rzeczy.

Duh.

Cóż, to było dobre założenie. Pamiętam okazję, kiedy mi ją dostarczono. Byłem w Buffalo, domu moich przodków, z krótką wizytą. Mój agent zadzwonił i opowiedział, o co prosił Beacon. (Ten agent wierzył w utrzymywanie pisarzy i wydawców z dala od siebie. Spotkałem Harry'ego Shortena raz, za jego namową, ale nigdy nie miałem bezpośredniego kontaktu z nikim z Nightstand czy Beacon). ) "Potrzebują tego jak najszybciej" - dodał.

Oczywiście dałem się na to nabrać. Zawsze to robiłem. Mniej więcej rok wcześniej mieszkałem na West 69th Street, kiedy ten sam agent powiedział mi, że Monarch Books ma niedokończoną powieść, której pierwsze rozdziały i zarys zostały napisane przez Williama Arda, który zmarł w wieku, który nawet wtedy wydawał się niemożliwie młody. (Patrząc wstecz, nie mogę uniknąć myśli, że jedyną rzeczą, jaką biedny Bill Ard zyskał dzięki swojej wczesnej śmierci, było to, że nie musiał kończyć tej cholernej książki). ) Moim zadaniem było więc ukończenie książki, co dałoby mi kilka dolarów do kieszeni i kilka więcej do prawie pustej sakiewki wdowy po Ardzie.

"I potrzebują tego natychmiast...".

Cóż, do diabła. Ale kupiłem to pojęcie, przeniosłem się do hotelu na rogu Broadwayu i 69-tej. Chodziłem tam każdego ranka i wracałem do domu każdej nocy, i skończyłem tę okropną książkę. Are mógł coś z tego zrobić, był całkiem niezłym pisarzem, ale mogę tylko powiedzieć, że książka została napisana i opublikowana. I to nie tak, że Monarch trzymał za nią prasę. Opublikowali ją, gdy tylko się do tego zabrali.

Tak samo było z Beacon i COMMUNITY OF WOMEN. Nikt tam nie wstrzymywał oddechu. Ale ja wierzyłem w to, co mi mówiono, więc napisałem to właśnie tam, siedząc przy stoliku do gry w karty we frontowym pokoju domu mojej matki na Starin Avenue. Nie wiedziałem zbyt wiele o życiu na przedmieściach, ani o ludziach, którzy każdego ranka szli do biura i wracali do domu każdego wieczoru, ale nie było trudno wymyślić postacie i znaleźć sposoby na ich wzajemne interakcje. Jeśli dobrze pamiętam (a jak często się to zdarza?), zajęło mi to cztery lub pięć dni.

Beaconowi chyba się spodobało. Chcieli więcej i opublikowali kilka kolejnych prac Sheldona Lorda. A potem, gdy chcieli jeszcze więcej, a ja nie miałem ani czasu, ani ochoty, by je pisać, mój agent zasugerował, byśmy znaleźli pisarzy, którzy będą ghostami książek pod nazwiskiem Sheldona Lorda.

Otrzymywałbym wynagrodzenie za moje zaangażowanie, a reszta trafiałaby do faktycznych autorów. W związku z tym istnieje więcej niż kilka tytułów Sheldona Lorda - w szczególności większość tych dla Beacon - których ani nie napisałem, ani nie przeczytałem.

Oszczędziłem wam więc streszczania COMMUNITY OF WOMEN, a zamiast tego zrobiłem sobie małą wycieczkę po Memory Lane.