69 Barrow Street

Opinie czytelników

Akcja książki rozgrywa się w Greenwich Village w latach 60. i śledzi złożone relacje między głównymi bohaterami, koncentrując się na tematach seksualności, kontroli i emocjonalnych zawirowań. Krytycy doceniają żywy obraz Nowego Jorku i emocjonalną głębię postaci, ale niektórzy uważają fabułę za słabą, a pierwszy rozdział za odstręczający.

Pisarz jest chwalony za żywe opisy Nowego Jorku, kontrolę emocjonalną, interesujące postacie i wciągający portret stylu życia bohemy tamtej epoki. Niektórzy czytelnicy uważają ją za fascynujące studium związków i seksualności.

Wielu recenzentów wspomina o wyraźnej zawartości seksualnej książki i nazywa ją nieco pozbawioną głębi fabularnej. Niektórzy uznali ją za rozczarowującą w porównaniu do innych dzieł Blocka, a jeden z nich stwierdził, że jest to „porno w owczej skórze”, a inny uznał ją za powtarzalną.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Od autora:

Moja pierwsza wizyta w Nowym Jorku odbyła się z ojcem w 1948 roku, ale dopiero latem 1956 roku faktycznie zamieszkałem w tym mieście. Ukończyłem pierwszy rok studiów w Antioch College i miałem spędzić sierpień do października na poczcie w Pines Publications na East 40th Street. (Mieli linię książek w miękkiej oprawie - Popular Library - i szereg czasopism, od ocalałych pulp, takich jak Ranch Romances, po magazyny filmowe i imitację Readers Digest). ) Zaaranżowałem pokój z dwoma innymi Antiochianami, Paulem Grillo i Fredem Anliotem, i spędziliśmy pierwszy tydzień na ostatnim piętrze przy 147 W 14th, drugi na parterze przy 108 W 12th (tego budynku już nie ma), a następnie znaleźliśmy mieszkanie z jedną sypialnią na pierwszym piętrze przy 54 Barrow Street, gdzie zostaliśmy do października, zanim przekazaliśmy to miejsce innemu kontyngentowi Antiochii. Było to wspaniałe mieszkanie w doskonałej lokalizacji i przez pewien czas było to miejsce, w którym tłum śpiewaków ludowych zbierał się w niedzielne wieczory po zakończeniu śpiewania na Washington Square. (Potem tłum przerósł przestrzeń i przeniósł się do czyjegoś loftu na Spring Street). ) To właśnie w kuchni przy Barrow Street 54 napisałem pierwsze opowiadanie, które kiedykolwiek sprzedałem, opublikowane w Manhunt jako You Can't Lose.

Rok później wróciłem do Nowego Jorku.

Znalazłem pracę redaktora w agencji literackiej i spodobała mi się ona na tyle, że rzuciłem szkołę, by ją utrzymać. Dzieliłem mieszkanie w Hotelu Alexandria przy West 103rd Street z Bobem Aronsonem, dopóki nie zabrało go wojsko, po czym hotel pozwolił mi przenieść się do pokoju jednoosobowego kilka pięter niżej. Kiedy mieszkałem na 103. ulicy, większość czasu spędzałem w Village.

Jesienią 1958 roku wróciłem do Antiochii, bardziej skupiony na pisaniu niż na zajęciach. Zacząłem sprzedawać opowiadania w czasopismach, gdy byłem w agencji literackiej, a po odejściu zacząłem pisać powieści, a Harry Shorten był chętny do opublikowania ich w swoim nowym przedsięwzięciu, Midwood Tower Books. Moją trzecią książką dla Harry'ego, po CARLA i A STRANGE KIND OF LIVE, była 69 BARROW STREET.

Miałem pomysł na powieść rozgrywającą się w wielu mieszkaniach - w tym przypadku w wiejskim brązowym kamieniu - z bohaterami wchodzącymi w interakcje i żyjącymi swoim życiem. Jednym z wzorców mogłoby być 79 PARK AVENUE, wczesne dzieło Harolda Robbinsa, kiedy KAMIEŃ DLA DANNY'EGO FISHERA pozwolił światu traktować go poważnie jako pisarza amerykańskiej fantastyki realistycznej. (Potem napisał THE CARPETBAGGERS i na tym się skończyło. ) Zdecydowałem, że 69 BARROW STREET będzie odpowiednio sugestywnym tytułem.

Jezu, 54 Barrow Street. Fred Alliot i Bob Aronson, których spotykałem od czasu do czasu przez lata, już nie żyją. Z Paulem Grillo straciliśmy kontakt ponad pięćdziesiąt lat temu...

Wiele lat później dowiedziałem się, że 69 PARK AVENUE było oryginalnym tytułem Harolda Robbinsa. Jego wydawcy zmusili go do zmiany. Moi wydawcy nie mieli takich skrupułów i 69 BARROW STREET było i pozostanie. A teraz jest z powrotem w druku i ponownie ozdobiona wspaniałą okładką Paula Radera.