Siedem kluczy do Baldpate

Opinie czytelników

Recenzje książki „Seven Keys to Baldpate” autorstwa Earla Derra Biggersa łączą w sobie zachwyt i krytykę. Czytelnicy doceniają wciągającą fabułę, czarujący styl i kontekst historyczny, podczas gdy niektórzy zwracają uwagę na przestarzałe tematy i cienką fabułę w porównaniu do współczesnych standardów.

Wielu recenzentów chwali książkę za zabawną tajemnicę, zabawne zwroty akcji, uroczą staromodną prozę i angażujący rozwój postaci. Czytelnicy uznali tę historię za przyjemną ucieczkę z satysfakcjonującym zakończeniem, a niektórzy docenili historyczną perspektywę praw kobiet i norm społecznych z początku XX wieku. Jest ona często opisywana jako szybka i przyjemna lektura.

Krytycy wspominają, że fabuła może być cienka i niewiarygodna jak na współczesne standardy, a niektórzy wyrażają rozczarowanie wiarygodnością postaci i elementami romantycznymi. Istnieją odniesienia do przestarzałych poglądów na temat ról kobiet, które niektórzy czytelnicy uznali za niewygodne. Kilka recenzji wskazuje, że styl pisania może wydawać się rozwlekły lub męczący dla osób nieprzyzwyczajonych do starszej literatury.

(na podstawie 97 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Seven Keys to Baldpate

Zawartość książki:

Earl Derr Biggers (26 sierpnia 1884 - 5 kwietnia 1933) był amerykańskim powieściopisarzem i dramaturgiem.

Został zapamiętany przede wszystkim dzięki swoim powieściom, zwłaszcza tym, w których występował fikcyjny chińsko-amerykański detektyw Charlie Chan, na podstawie których nakręcono popularne filmy w Stanach Zjednoczonych i Chinach.

Syn Roberta J. i Emmy E. (Derr) Biggersów, Earl Derr Biggers urodził się w Warren w stanie Ohio i ukończył Harvard University w 1907 roku, gdzie był członkiem The Lampoon. Zanim zajął się literaturą piękną, pracował jako dziennikarz w The Plain Dealer. Wiele z jego sztuk i powieści zostało sfilmowanych. Pośmiertnie został włączony do galerii sław Warren City Schools Distinguished Alumni Hall of Fame.

Jego powieść Siedem kluczy do Baldpate była popularna w 1913 roku, a George M. Cohan szybko zaadaptował ją jako hitową sztukę teatralną na Broadwayu o tym samym tytule. Cohan wystąpił w wersji filmowej z 1917 roku, jednej z siedmiu filmowych wersji sztuki, oraz w jej wznowieniu z 1935 roku. Powieść została również zaadaptowana na dwa filmy o różnych tytułach, House of the Long Shadows i Haunted Honeymoon, ale miały one zasadniczo równoważne fabuły.

Ponad 10 lat po Baldpate, Biggers odniósł jeszcze większy sukces ze swoją serią powieści detektywistycznych Charlie Chan. Popularność Charliego Chana dotarła nawet do Chin, gdzie publiczność w Szanghaju doceniła hollywoodzkie filmy. Chińskie firmy produkowały filmy z udziałem tej fikcyjnej postaci. Derr Biggers publicznie uznał prawdziwego detektywa Chang Apana za inspirację dla postaci Charliego Chana w swoim liście do Honolulu Advertiser z 28 czerwca 1932 roku.

Biggers mieszkał w San Marino w Kalifornii i zmarł w szpitalu w Pasadenie w Kalifornii po ataku serca w Palm Springs w Kalifornii. Miał 48 lat. (wikipedia.org)