Saint Joan: Kronika w sześciu scenach

Opinie czytelników

Recenzje sztuki „Saint Joan” George'a Bernarda Shawa podkreślają jej wciągający styl, bogatą dynamikę postaci i historyczne znaczenie. Wielu czytelników docenia komiczne i ironiczne podejście Shawa do historii Joanny d'Arc, czyniąc ją zarówno zabawną, jak i prowokującą do myślenia. Istnieją jednak krytyczne uwagi dotyczące pominięcia pouczającego wstępu Shawa w niektórych wydaniach, co szkodzi ogólnemu doświadczeniu niektórych czytelników.

Czytelnicy chwalą sztukę za to, że jest dobrze napisana, dowcipna i wnikliwa, z dużą dynamiką postaci. Jest uważana za zabawną i pouczającą, dostarczając historycznego opisu życia Joanny d'Arc i jej wpływu. Wielu uznało ją za przyjemną lekturę i doceniło unikalną perspektywę Shawa. Przystępna cena i duży tekst w niektórych wydaniach również spotkały się z pozytywnymi opiniami.

W niektórych wydaniach brakuje wstępu Shaw, który niektórzy czytelnicy uważają za ważny dla kontekstu, co prowadzi do niezadowolenia. Kilku recenzentów zauważyło również, że sztuka może wydawać się nieteatralna poza pewnymi kulminacyjnymi momentami, a wrażenia z nagrania audio mogą nie być porównywalne z tradycyjnymi produkcjami scenicznymi.

(na podstawie 53 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Saint Joan: A Chronicle Play in Six Scenes

Zawartość książki:

Wyłącznie w Penguin Classics: ostateczny tekst potężnego dramatu historycznego Shawa o Joannie d'Arc, który doprowadził go do zdobycia Nagrody Nobla w dziedzinie literatury - część oficjalnej biblioteki Bernarda Shawa.

A Penguin Classic

Dzięki Świętej Joannie, która destyluje wiele pomysłów, które Shaw zgłębiał we wcześniejszych pracach na temat polityki, religii, feminizmu i twórczej ewolucji, osiągnął szczyt swojej sławy jako dramaturg. Zafascynowany historią Joanny d'Arc, ale niezadowolony ze sposobu, w jaki była tradycyjnie przedstawiana, Shaw chciał usunąć „biel, która oszpeca ją nie do poznania”. Przedstawia realistyczną Joannę: dumną, nietolerancyjną, naiwną, głupią i odważną - buntowniczkę i kobietę na miarę czasów Shawa i naszych.

Jest to ostateczny tekst pod nadzorem redakcyjnym Dana H. Laurence'a. Tom zawiera przedmowę Shawa z 1924 roku, listę obsady pierwszej produkcji Saint Joan, chronologię oraz esej „On Playing Joan” autorstwa Imogen Stubbs.