Ocena:
Recenzje „Pigmaliona” podkreślają urok i znaczenie sztuki, kontrastując ją z bardziej romantyczną adaptacją filmową „My Fair Lady”. Czytelnicy doceniają komentarz społeczny i głębię postaci, ale zauważają niespójności w różnych wydaniach. Postać Elizy wywołuje dyskusje, niektórzy postrzegają ją jako silną, a inni jako frustrującą. Oryginalny tekst zawiera istotne spostrzeżenia, które różnią się od musicalu, co prowadzi do mieszanych uczuć co do postaci i ich rozwoju.
Zalety:⬤ Zawiera głęboki komentarz społeczny na temat klasy i tożsamości.
⬤ Język i styl pisania są chwalone za sarkazm i spryt.
⬤ Zawiera kontekst historyczny i dodatkowe informacje w niektórych wydaniach.
⬤ Krótka i łatwa w odbiorze, jako że jest to sztuka teatralna.
⬤ Oferuje inne, bardziej realistyczne zakończenie w porównaniu do „My Fair Lady”.
⬤ Niektóre wydania są krytykowane za brakujące sceny i słaby montaż.
⬤ Postacie mogą wydawać się mało sympatyczne lub trudno się z nimi związać.
⬤ Dialogi mogą wydawać się rozproszone lub płaskie w niektórych interpretacjach.
⬤ Różne opinie na temat postaci Elizy; niektórzy uważają ją za irytującą lub pasywną.
⬤ Trudności w zrozumieniu początkowego dialektu Elizy.
(na podstawie 413 opinii czytelników)
Pygmalion
„Pigmalion” uważany jest za jedno z największych dzieł George'a Bernarda Shawa.
Jest to opowieść o tym, jak arogancki profesor fonetyki Henry Higgins uczy skromną dziewczynę z kwiatami Elizę Doolittle, aby straciła swój akcent cockney i mówiła jak dama. „Pigmalion” to dowcipna sztuka komediowa, która analizuje sztuczność różnic między klasami społecznymi i pokazuje, że aby stać się damą, potrzeba czegoś więcej niż tylko mówienia jak dama.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)