Ocena:
Przekład Argonautica Gaiusa Valeriusa Flaccusa autorstwa Davida Slavitta przynosi świeżą i przystępną interpretację tego mniej znanego, ale istotnego dzieła literatury rzymskiej. Chociaż tłumaczenie jest chwalone za czytelność i poetyckie walory, zostało skrytykowane za odstępstwa od oryginalnego tekstu, przez co bardziej nadaje się do swobodnej lektury niż do studiów akademickich.
Zalety:Tłumaczenie Slavitta jest bardzo czytelne i liryczne, dzięki czemu starożytny tekst jest dostępny dla współczesnych czytelników. Ożywia zainteresowanie Flaccusem, który został w dużej mierze pominięty w kanonie literatury rzymskiej. Tłumaczenie oddaje awanturniczego ducha opowieści, zachowując jednocześnie wiele z istoty oryginału. Jest również znany ze swojego dowcipu i poetyckiego geniuszu.
Wady:Tłumaczenie jest krytykowane za pominięcia i dodatki, które mogą utrudniać jego użyteczność dla czytelników szukających wiernego porównania z oryginalnym tekstem. Niektórzy recenzenci uważają, że lepiej służy jako interpretacja niż ścisłe tłumaczenie, co może ograniczać jego zastosowanie w poważnych badaniach akademickich lub porównawczych.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Voyage of the Argo: The Argonautica of Gaius Valerius Flaccus
Historia Jasona i Argonautów oraz ich poszukiwań Złotego Runa jest jedną z najstarszych i najbardziej znanych opowieści w literaturze klasycznej. Apolloniusz z Rodos napisał najbardziej znaną wersję w języku greckim w III wieku p.n.e. Łaciński poeta Gaius Valerius Flaccus rozpoczął własną interpretację tej historii w pierwszym wieku ery chrześcijańskiej, ale zmarł przed jej ukończeniem.
Wraz z The Voyage of the Argo, uznany poeta i tłumacz David Slavitt odzyskuje dla współczesnych czytelników jedyne zachowane dzieło tego mało znanego pisarza. Rezultatem jest wciągająca interpretacja przygód Jasona, szczególnie interesująca w porównaniu z grecką wersją tej historii. Podczas gdy opowieść Apolloniusza oferuje subtelne studium psychologiczne Medei, osiągnięciem Valeriusa Flaccusa jest przedstawienie Jasona jako pełniejszej i bardziej przekonującej postaci bohaterskiej. Slavitt, na przykład, niezmiernie cieszył się z ponownego odkrycia - i zachęca swoich czytelników, aby zrobili to samo.
Jestem zadowolony z tego, że moje tłumaczenie na język angielski mówi za Valeriusa, ale dla tych, których wyobrażam sobie stojących w przejściu do biblioteki lub księgarni, próbujących podjąć decyzję, mogę zaoferować pewne uspokojenie. Ten utwór jest zabawny, nieprzewidywalny, dziwnie przekorny, czasem niemal manieryczny. Opis Waleriusza w księdze ósmej, mówiący o uśpieniu węża przez Medeę, by Jazon mógł zerwać runo, zawiera gest, o którym nie pomyślałby żaden inny znany mi łaciński poeta - krótką chwilę w głowie Medei, gdy pozwala sobie współczuć wężowi... To właśnie tego rodzaju niespodzianka przyciągnęła mnie do podjęcia się tłumaczenia dzieła, które nie jest, swobodnie przyznaję, dobrze znane. --David Slavitt.
