O estetycznym wychowaniu człowieka

Opinie czytelników

Recenzje odzwierciedlają mieszankę podziwu dla filozoficznych spostrzeżeń Schillera i znaczącej krytyki dotyczącej dostępności książki i jakości tłumaczenia. Podczas gdy niektórzy recenzenci doceniają głębię argumentów Schillera na temat znaczenia piękna w społeczeństwie, inni uważają, że książka jest zbyt złożona lub słabo wydana.

Schiller przedstawia przekonujący argument, że piękno może zjednoczyć społeczeństwo i zrównoważyć ograniczenia czystego rozumu. Oferuje filozoficzną perspektywę, która rezonuje z późniejszymi wpływowymi pisarzami, takimi jak Dostojewski i Nietzsche.

Książka jest krytykowana za bardzo mały rozmiar czcionki, co utrudnia jej czytanie. Dodatkowo, jedna z recenzji wspomina, że wydanie jest piracką wersją ze słabej jakości tłumaczeniem, w którym brakuje odpowiedniej atrybucji, co pogarsza ogólne wrażenia z czytania.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

On the Aesthetic Education of Man

Zawartość książki:

Historię edukacji można łatwo opisać jako temat i wariację na temat jednego motywu: reformy. Od Platońskiej krytyki sofistów w Protagorasie po rozważania Johna Henry'ego Newmana na temat edukacji w The Idea of a University z 1854 roku, od projektów edukacyjnych Marii Montessori, Rudolfa Steinera i Lorisa Malaguzziego w XX wieku po wezwanie Kierana Egana do ponownego wyobrażenia sobie edukacji w XXI wieku, pedagodzy i filozofowie regularnie zwracali się ku dwóm fundamentalnym pytaniom: "Jaki jest cel edukacji? " i "Jak należy go osiągnąć?". "Jest to esencja listów Friedricha Schillera O estetycznym wychowaniu człowieka.

Dla Schillera zbawienie edukacji - i człowieka - leży w realizacji Piękna. Tylko Piękno, w jego mniemaniu, ma zdolność uszlachetniania zarówno myślenia, jak i uczuć, i tylko Piękno może pozwolić osobie ludzkiej obudzić to, co nazywa "impulsem zabawy", który objawia się jako "wygaśnięcie czasu w czasie i pogodzenie stawania się z bytem absolutnym, zmienności z tożsamością" (Czternasty list). Zabawa jest ważna dla Schillera, ponieważ przywraca człowiekowi jego samego: "Człowiek bawi się bowiem tylko wtedy, gdy jest w pełnym tego słowa znaczeniu człowiekiem, a jest nim w pełni tylko wtedy, gdy się bawi" (List piętnasty).

W czasach takich jak nasze ważne jest, abyśmy zwrócili się ku filozofiom edukacji, które podkreślają nie utylitarne pragnienia rządów i korporacji, ale jednocześnie transcendentne i immanentne cechy, które ujawniają nam, czym jest bycie człowiekiem. Takim tekstem są listy Friedricha Schillera O estetycznym wychowaniu człowieka. Schiller nie dostarcza nam strategii pedagogicznej ani nie oferuje nam ostatecznej odpowiedzi na pytanie, jak taka edukacja estetyczna miałaby wyglądać. Wskazuje jednak, gdzie powinniśmy szukać właściwych pytań. (Z Przedmowy. )