Major Barbara

Opinie czytelników

Major Barbara to prowokująca do myślenia sztuka George'a Bernarda Shawa, która porusza złożone tematy moralności, ubóstwa oraz etyki biznesu i wojny, szczególnie przez pryzmat Armii Zbawienia. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej humor i ostry dowcip, kilka wydań zostało skrytykowanych za błędy typograficzne i brakujące treści.

⬤ Wciągająca fabuła z ostrym dowcipem i humorem.
⬤ Oferuje głębokie filozoficzne spostrzeżenia i krytykę kapitalizmu i moralności.
⬤ Postacie są dobrze rozwinięte i interesujące, zachęcając czytelnika do zaangażowania.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za zaskakująco przyjemną, nawet ci początkowo sceptyczni.

⬤ Wiele skarg dotyczących słabego składu i błędów typograficznych w poszczególnych wydaniach.
⬤ W niektórych wydaniach brakowało ważnych materiałów wstępnych, co wprowadzało kupujących w błąd.
⬤ Wiktoriański styl gry może być wyzwaniem dla niektórych współczesnych czytelników.
⬤ Niektórzy uważali, że nie było to arcydzieło, mimo że było interesujące.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Kup jedną z klasycznych książek 1st World Library i wesprzyj naszą bezpłatną internetową bibliotekę e-booków do pobrania. 1st World Library-Literary Society jest edukacyjną organizacją non-profit.

Odwiedź nas online na www.1stWorldLibrary.ORG - - Jest po kolacji w styczniową noc, w bibliotece w domu Lady Britomart Undershaft w Wilton Crescent. Na środku pokoju stoi duża i wygodna kanapa obita ciemną skórą. Siedząca na niej osoba miałaby po swojej prawej stronie stolik do pisania Lady Britomart, przy którym zajęta jest sama dama; mniejszy stolik do pisania za nim po jego lewej stronie; drzwi za nim po stronie Lady Britomart; i okno z fotelem bezpośrednio po jego lewej stronie.

W pobliżu okna znajduje się fotel. Lady Britomart jest kobietą około pięćdziesiątki, dobrze ubraną, a jednak niedbałą o swój strój, dobrze wychowaną i dość lekkomyślną, dobrze wychowaną, a jednak przerażająco szczerą i obojętną na opinię swoich rozmówców, sympatyczną, a jednak upartą, arbitralną i porywczą do ostatniego znośnego stopnia, a przy tym bardzo typową matroną zarządzającą z wyższej klasy, traktowaną jak niegrzeczne dziecko, dopóki nie wyrosła na besztającą matkę, W końcu ustatkowała się, posiadając wiele praktycznych zdolności i światowego doświadczenia, ograniczona w najdziwniejszy sposób domowymi i klasowymi ograniczeniami, pojmując wszechświat dokładnie tak, jakby był dużym domem w Wilton Crescent, choć bardzo skutecznie radziła sobie z jego zakątkiem przy tym założeniu, będąc dość oświeconą i liberalną w kwestii książek w bibliotece, obrazów na ścianach, muzyki w teczkach i artykułów w gazetach.