Zjednoczenie Włoch: Historia Risorgimento i konfliktów, które zjednoczyły naród włoski

Opinie czytelników

Książka zapewnia wciągający i przystępny przegląd włoskiego Risorgimento, koncentrując się na kluczowych postaciach i wydarzeniach, które ukształtowały zjednoczenie Włoch. Jest zalecana dla osób niezaznajomionych z tematem, chociaż odnotowano pewne uwagi krytyczne dotyczące edycji.

Bardzo wciągająca narracja, obejmuje ważne punkty i postacie zachęcające do dalszych badań, przystępna dla początkujących, polecana jako punkt wyjścia do nauki o włoskim Risorgimento.

⬤ Niektóre wydania są źle zredagowane z literówkami i komentarzami pozostającymi w tekście
⬤ brak relacji z wojny między Austro-Węgrami a Włochami w 1866 r.
⬤ zdjęcia mogłyby być lepiej przedstawione w kolorze.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Unification of Italy: The History of the Risorgimento and the Conflicts that Unified the Italian Nation

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera bibliografię do dalszej lektury.

W XVIII wieku Włochy były nadal podzielone na mniejsze państwa, ale inaczej niż w czasach średniowiecza, kiedy to jednostki polityczne były niezależne i były kwitnącymi ośrodkami gospodarczymi i kulturalnymi niemal bezkonkurencyjnymi w Europie. W XVIII wieku wszystkie z nich zostały podporządkowane, w taki czy inny sposób, jednej z większych hegemonicznych potęg. Ten proces podboju i podporządkowania rozpoczął się na początku XVI wieku, kiedy Francja została wezwana przez księcia Mediolanu do interwencji na jego korzyść i od tego momentu nigdy się nie zatrzymała.

Zaczynając od północnego zachodu, królestwo Sardynii kontrolowało alpejski obszar zachodni i wyspę, od której wzięło swoją nazwę i było rządzone przez rodzinę Savoy. Królestwo Sardynii było najmłodszą jednostką polityczną we Włoszech i prawdopodobnie z tego powodu najsilniejszą i najbardziej niezależną. Mediolan zdominował część centralnej płaszczyzny, Wenecja kontrolowała wschód, a Genua zdominowała obszar przybrzeżny na południe od królestwa Sardynii. Środkowe Włochy były rządzone przez księstwo Toskanii i państwa papieskie, podczas gdy południe było zjednoczone pod królestwem Sycylii.

Podczas gdy królestwo Sardynii i republikę Wenecji można było uznać za niezależne, Mediolan został poddany bezpośredniej władzy austriackiej poprzez wasalstwo. Księstwo Toskanii było częścią ich strefy wpływów jako państwo wasalne, nadane jako lenno mężowi cesarzowej Marii z Habsburgów. Wreszcie południowe państwo, królestwo Sycylii, było historycznie domeną hiszpańską.

W 1847 r. austriacki kanclerz Klement von Metternich określił Włochy jako jedynie "wyrażenie geograficzne" i do pewnego stopnia nie był daleki od prawdy. Mieszkańcy nie mówili po włosku.

Tylko nieliczni potrafili pisać po włosku Dantego i Machiavellego, a szacuje się, że zaledwie dwa i pół procent mówiło w tym języku. Reszta mówiła własnymi regionalnymi dialektami, które były tak różne od siebie, że były niezrozumiałe w różnych miastach. Podobnie, większość przyszłych obywateli Włoch nie wiedziała nic o historii półwyspu, a zamiast tego uczyła się o własnych lokalnych tradycjach i historiach.

Wydarzenia z lat 1848-1849 zaczęły jednak jednoczyć półwysep. W styczniu 1848 r. na Sycylii miała miejsce wielka rewolucja, która wywołała powszechne powstania i zamieszki, po których królestwa Sardynii, Dwóch Sycylii, Państwa Papieskiego i Wielkiego Księstwa Toskanii otrzymały konstytucje. W lutym papież uciekł z Rzymu i ogłoszono trzymiesięczną republikę, na czele której stanął Giuseppe Mazzini. W marcu rewolucja w Wenecji doprowadziła do ogłoszenia republiki. W kwietniu Mediolan również się zbuntował i stał się republiką. Wkrótce rząd austriacki ponownie zacisnął się na półwyspie z taką intensywnością, że nawet najbardziej optymistyczni nie byliby w stanie wyobrazić sobie, że nacjonalistyczny ruch Risorgimento zjednoczy Włochy nieco ponad dekadę później.

Państwo włoskie mogło się zjednoczyć dzięki ideałom, ale sukces drugiej włoskiej wojny o niepodległość w dużej mierze zawdzięczało przypadkowi, zagranicznej interwencji oraz układom kilku wpływowych ludzi. Jej historia jest długa i złożona, a ostateczne zjednoczenie Włoch w dzisiejszym kształcie wymagałoby co najmniej czterech wojen. Niemniej jednak, pomimo trudnego procesu narodzin i trudnych początków, państwo włoskie przetrwało ponad 150 lat, a nawet zdołało pozostać zjednoczone po II wojnie światowej, unikając losu nazistowskich Niemiec.

Zjednoczenie Włoch: The History of the Risorgimento and the Conflicts that Unified the Italian Nation to kronika burzliwych wydarzeń i wojen, które zjednoczyły Włochy, a także walki o utrzymanie nowego narodu. Wraz ze zdjęciami ważnych osób, miejsc i wydarzeń, dowiesz się o zjednoczeniu Włoch jak nigdy dotąd.