Wysłannik

Opinie czytelników

Książka jest wyjątkową, postapokaliptyczną narracją zgłębiającą złożone tematy odporności, ludzkiego ducha i relacji między osobami starszymi i młodymi w radykalnie zmienionym świecie. Choć chwalona za piękną prozę i pomysłową fabułę, spotyka się również z krytyką za ponurość, zagmatwaną fabułę i brak zakończenia.

Pięknie napisana, z żywymi obrazami, pomysłową i wyjątkową fabułą, wciągającymi tematami filozoficznymi i postaciami, które odzwierciedlają odporność na przeciwności losu. Oddaje istotę ludzkiego doświadczenia nawet w dystopijnej scenerii.

Niektórzy czytelnicy uznali narrację za ponurą i przygnębiającą, z zagmatwaną i wolno rozwijającą się fabułą. Niektóre aspekty wydawały się płytkie lub źle skonstruowane, a zakończenie pozostawiło wielu z nich uczucie niedosytu. Tłumaczenie może nie oddawać wszystkich niuansów oryginalnego tekstu.

(na podstawie 39 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Emissary

Zawartość książki:

Japonia po ogromnej, nieodwracalnej katastrofie odcina się od świata.

Dzieci są tak słabe, że ledwo mogą stać lub chodzić: jedynymi ludźmi, którzy mają jakiekolwiek szanse, są osoby starsze. Mumei mieszka ze swoim dziadkiem Yoshiro, który nieustannie się o niego martwi.

Prowadzą codzienną rutynę w czymś, co można postrzegać jako czas po Fukushimie, w którym wszystkie dzieci urodziły się w podeszłym wieku - słabe i siwowłose, ale niezwykle współczujące i mądre. Mumei może być osłabiony i rozgorączkowany, ale jest latarnią nadziei, pełną dowcipu i wolną od użalania się nad sobą i pesymizmu. Yoshiro koncentruje się na odżywianiu Mumei, dziwnie cudownego chłopca, który oferuje "piękno czasu, który dopiero nadejdzie".

Zachwycająca, niesamowicie zabawna książka Wysłannik jest wypełniona światłem. Yoko Tawada, zręcznie wywracając "klątwę" na lewą stronę, przeciwstawia się grawitacji i tworzy zabawną, radosną powieść z dystopijnej powieści, z wyjątkowo własną legerdemain.