Un Barbaro En Pars: Textos Sobre La Cultura Francesa / A Barbarian in Paris. Pisma o kulturze francuskiej

Opinie czytelników

Książka otrzymała pozytywne recenzje za wciągającą treść i spostrzeżenia kulturowe, w szczególności dotyczące literatury francuskiej i jej wpływu na pisarzy latynoamerykańskich. Jednak niektórzy użytkownicy zgłaszali problemy, w tym brakujące strony i błędne oczekiwania co do charakteru książki.

⬤ Wciągająca i przyjemna od początku do końca
⬤ dostarcza cennych spostrzeżeń kulturowych
⬤ doskonałe wprowadzenie
⬤ dobrze poprowadzona eksploracja francuskiej myśli
⬤ dobra analiza wpływowych francuskich autorów.

⬤ Niektórzy użytkownicy doświadczyli brakujących stron
⬤ początkowe oczekiwania dotyczące zawartości książki nie odpowiadały rzeczywistości
⬤ obawy dotyczące ceny.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Un Brbaro En Pars: Textos Sobre La Cultura Francesa / A Barbarian in Paris. Wr Itings about French Culture

Zawartość książki:

KSIĄŻKA Z OKAZJI PRZYJĘCIA MARIO VARGASA LLOSY DO FRANCUSKIEJ AKADEMII LITERATURY

„Literatura francuska była najlepsza i nadal jest. Najodważniejsza, najswobodniejsza, (...) ta, która podporządkowuje się teraźniejszości, ta, która reguluje i zarządza marzeniami żywych istot”.

Literackie mity i intelektualny dynamizm Francji uwiodły Vargasa Llosę na początku jego kariery do tego stopnia, że uwierzył, iż zostanie pisarzem tylko wtedy, gdy przyjedzie do Paryża i zdoła zaaklimatyzować się w środowisku, które uprzywilejowało sztukę i myśl. Powieści Dumasa i Flauberta otworzyły jego wyobraźnię i skłoniły go do realizmu, a idee Sartre'a, Camusa, Bataille'a, Arona i Revela pokazały mu, jak powinien wyglądać publiczny intelektualista.

Jak zauważa Carlos Granés w przedmowie do tej książki, „jego intelektualne i kulturowe wykształcenie dało mu pewność, że każdy latynoamerykański pisarz, nawet ten urodzony na peruwiańskiej prowincji (barbarzyńca), może uczestniczyć we wszystkich politycznych, kulturalnych i społecznych sprawach swoich czasów, jeśli jest karmiony solidnymi tradycjami literackimi i filozoficznymi”. Szukając Francji, Vargas Llosa odnalazł swój ojczysty kraj i cały świat”.

La selección de escritos que conforman Un bárbaro en París da cuenta de esta devoción por la cultura francesa que ha conducido a Vargas Llosa a ser el primer author de una lengua extranjera que recibe el más alto honor destinado a los escritores francófonos: convertirse en uno de los „inmortales”. Por esta razón, el volumen se cierra con el discurso inédito de ingreso en la Academia Francesa pronunciado en febrero de 2023.

OPIS W JĘZYKU ANGIELSKIM

KSIĄŻKA, KTÓRA ŚWIĘTUJE WEJŚCIE LAUREATA NAGRODY NOBLA MARIO VARGASA LLOSY DO AKADEMII FRANCUSKIEJ.

„Literatura francuska była i nadal jest najlepsza. Najodważniejsza, najswobodniejsza... ta, która buntuje się przeciwko rzeczywistości, ta, która reguluje i zarządza marzeniami każdej żywej istoty. ”

Francuskie mity literackie i intelektualny dynamizm uwiodły Vargasa Llosę na początku jego kariery, tak bardzo, że uwierzył, iż zostanie pisarzem tylko wtedy, gdy przyjedzie do Paryża i dostroi się do atmosfery, która nadała sztuce i myśli uprzywilejowane miejsce. Powieści Dumasa i Flauberta poszerzyły jego wyobraźnię i skierowały go w stronę realizmu, podczas gdy idee Sartre'a, Camusa, Bataille'a, Arona i Revela pokazały mu, jak powinien wyglądać publiczny intelektualista.

Jak pisze Carlos Granés w prologu tej książki, „jego formacja intelektualna i kulturowa dała mu pewność, że każdy pisarz latynoamerykański, nawet ten urodzony na peruwiańskiej wsi (barbarzyńca), może uczestniczyć we wszystkich sprawach politycznych, kulturowych i społecznych swoich czasów, jeśli będzie pielęgnowany solidnymi tradycjami literackimi i filozoficznymi”. Poszukując Francji, Vargas Llosa odnalazł swój ojczysty kraj i cały świat. ”

Wybrane teksty, które składają się na Barbarzyńcę w Paryżu, są świadectwem oddania kulturze francuskiej, które doprowadziło Vargasa Llosę do zostania pierwszym autorem w języku obcym, który otrzymał najwyższy zaszczyt przeznaczony dla pisarzy francuskojęzycznych: bycie jednym z „nieśmiertelnych”. „Z tego powodu tom zamyka jego niepublikowane przemówienie wstępne, wygłoszone w Akademii Francuskiej w lutym 2023 roku.